ویزا چیست؟ | انواع ویزا یا روادید

آیا تابه‌حال به این فکر کرده‌اید که برای ورود به یک کشور دیگر چه مجوزی لازم دارید؟ Visa چیست و چرا برای برخی سفرها ضروری است؟ چرا برخی افراد بدون ویزا سفر می‌کنند، درحالی‌که برخی دیگر باید مراحل پیچیده‌ای را طی کنند؟ ویزا یا روادید، کلید ورود به بسیاری از کشورهای جهان است، اما انواع مختلفی دارد و قوانین آن بسته به مقصد، مدت اقامت و هدف سفر متفاوت است. اگر قصد سفر، تحصیل، کار یا حتی مهاجرت دارید، دانستن انواع ویزا و شرایط دریافت آن، اولین گام مهم در مسیر شماست. در این مقاله، شما را با مفهوم ویزا، انواع آن و تفاوت‌های اساسی بین آن‌ها آشنا خواهیم کرد؛ بنابراین اگر قصد خرید بلیط هواپیما و سفر به کشور جدیدی را دارید، در ادامه این مطلب از سفرمارکت همراه ما باشید تا به این سوالات شما پاسخ دهیم و مسیر دریافت ویزا را برایتان هموار کنیم.

ویزا چیست؟

ویزا مجوزی رسمی برای ورود، اقامت یا خروج از یک کشور خارجی است که توسط دولت کشور مقصد صادر می‌شود. این مجوز معمولاً به‌صورت برچسب یا مهر در گذرنامه ثبت شده و یا به شکل الکترونیکی صادر می‌شود. انواع ویزا شامل ویزای توریستی، تحصیلی، کاری و تجاری است که هرکدام شرایط و الزامات خاص خود را دارند. روند اخذ ویزا بسته به قوانین مهاجرتی کشور مقصد متفاوت است و معمولاً شامل ارائه مدارک شخصی، دلایل سفر و در برخی موارد، اثبات تمکن مالی یا دعوت‌نامه می‌شود.

در برخی موارد، کشورهای خاص به اتباع برخی ملیت‌ها اجازه ورود بدون ویزا را می‌دهند، اما معمولاً برای سفرهای طولانی‌مدت یا کاری، داشتن ویزا الزامی است. بااین‌حال، برای سفرهای طولانی‌مدت دریافت ویزای متناسب با هدف سفر ضروری است؛ بنابراین پیش از برنامه‌ریزی برای سفر بین‌المللی و تهیه انواع بلیت هواپیما، آگاهی از مقررات ویزای کشور مقصد اهمیت زیادی دارد.

انواع ویزا چه هستند؟

نوع ویزایی که به آن نیاز دارید، به هدف سفر شما بستگی دارد. هر کشور قوانین و شرایط خاص خود را برای صدور ویزا دارد، اما در حالت کلی، این مجوزها باتوجه‌به نوع فعالیتی که در کشور مقصد انجام می‌دهید، صادر می‌شوند. در ادامه، برخی از رایج‌ترین انواع ویزا را مشاهده می‌کنید:

ویزای توریستی (Travel/Tourist Visa)

اگر قصد سفر به یک کشور خارجی برای گردش، تفریح یا دیدار با خانواده و دوستان را دارید، ویزای توریستی مجوز ورود شما خواهد بود. این ویزا که به‌عنوان ویزای گردشگری نیز شناخته می‌شود، بسته به کشور مقصد و نوع ویزا، ممکن است از چند روز تا چند ماه اعتبار داشته باشد. برخی کشورها ویزای توریستی کوتاه‌مدت کمتر از ۱۵ روز صادر می‌کنند و برخی نیز ویزاهایی با بیش از ۶ ماه اعتبار دارند (مثلاً ویزای توریستی ۱۰ ساله کانادا). دارنده آن اجازه کار یا انجام فعالیت تجاری در کشور میزبان را ندارد. مدت اقامت و شرایط دریافت این ویزا بسته به کشور مقصد و ملیت متقاضی متفاوت است. در این میان، کشورهای بدون ویزا برای ایرانیان نیز وجود دارند که سفر به آن‌ها نیازی به اخذ ویزا ندارد اما برخی دیگر ویزای فرودگاهی یا الکترونیکی صادر می‌کنند.

از آنجا که ویزای توریستی غیر مهاجرتی است، دریافت آن معمولاً به مدارک پیچیده‌ای نیاز ندارد. بااین‌حال، مقامات مهاجرت برای بازگشت متقاضی به کشور خود، مدارکی مانند پاسپورت معتبر، عکس، مدرک اقامت، بلیط رفت و برگشت، اثبات تمکن مالی و برنامه سفر را درخواست می‌کنند. یکی از مهم‌ترین شرایط پذیرش این ویزا، اثبات وابستگی به کشور مبدأ (مانند شغل، تحصیل یا املاک) برای اطمینان از بازگشت متقاضی پس از پایان سفر است. صرفاً نشان دادن قصد بازگشت کافی نیست؛ برخی کشورها مدارک مستند مانند اشتغال، تحصیل یا دارایی در کشور مبدأ را برای اثبات این موضوع درخواست می‌کنند. مسافران می‌توانند درخواست ویزای توریستی خود را به‌صورت آنلاین یا از طریق سفارت کشور مقصد ثبت کنند. ویزای توریستی در انواع مختلف صادر می‌شود که برخی از رایج‌ترین آن‌ها شامل ویزای انفرادی، گروهی و ویزای فرودگاهی هستند:

• ویزای توریستی انفرادی: این نوع ویزا برای یک فرد صادر می‌شود و مستقل از تورهای گروهی است. اگر ویزای توریستی برای یک بار ورود صادر شود، به آن ویزای انفرادی یا سینگل گفته می‌شود.
• ویزای توریستی گروهی: این نوع ویزا یکی از متداول‌ترین ویزاهای توریستی است که از طریق دفاتر شرکت‌های گردشگری قابل دریافت است. متقاضیان به همراه همراهان خود با ارائه مدارک و انتخاب کشور مقصد می‌توانند برای دریافت این ویزا اقدام کنند.
• ویزای فرودگاهی (Visa on Arrival): این ویزا در هنگام ورود به کشور مقصد صادر می‌شود. مسافر پس از پرداخت هزینه مربوطه، ویزا را به‌صورت مهر یا برچسب دریافت می‌کند که تاریخ ورود و خروج او در آن درج خواهد شد.

ویزای تجاری (Business Visa)

ویزای تجاری برای افرادی صادر می‌شود که به قصد انجام فعالیت‌های تجاری، شرکت در کنفرانس‌ها، ملاقات با شرکای کاری یا بررسی فرصت‌های سرمایه‌گذاری به کشور مقصد سفر می‌کنند. این ویزا به دارنده آن اجازه کار در کشور مقصد را نمی‌دهد، بلکه صرفاً برای تعاملات تجاری و حرفه‌ای صادر می‌شود. برخی کشورها ویزای توریستی و تجاری را تحت عنوان یک نوع ویزا صادر می‌کنند، اما محدودیت‌هایی در استفاده از آن برای فعالیت‌های تجاری اعمال می‌شود. در برخی کشورها مانند امارات، ویزای توریستی و تجاری ممکن است به‌صورت یک نوع ویزا صادر شود، اما استفاده از آن برای کار یا تجارت محدود است. اما برخی دولت‌ها این نوع ویزا را جداگانه صادر می‌کنند. برای دریافت ویزای تجاری، معمولاً مدارکی همچون پاسپورت معتبر، عکس، دعوت‌نامه تجاری از شرکت میزبان، مدرک اقامت، بلیط رفت‌وبرگشت و اثبات تمکن مالی موردنیاز است.

فرایند درخواست این ویزا بسته به کشور مقصد ممکن است آنلاین، از طریق سفارت یا از طریق کارفرما در کشور مقصد انجام شود. در واقع در برخی کشورها، ویزای تجاری تنها از طریق کارفرما یا دعوت‌نامه رسمی قابل درخواست است و همیشه آنلاین نیست. شرایط و مدت اعتبار آن نیز بسته به کشور مقصد متفاوت است. ویزای تجاری به صاحبان مشاغل، مدیران و نمایندگان شرکت‌ها امکان می‌دهد تا بدون ورود به بازار کار کشور مقصد، روابط تجاری خود را توسعه دهند و در رویدادهای اقتصادی بین‌المللی حضور یابند.

ویزای ترانزیت (Transit Visa)

گاهی اوقات سفر شما مستقیماً به مقصد نهایی ختم نمی‌شود و نیاز به توقف در کشور دیگری دارید. در چنین شرایطی، ممکن است بر اساس قوانین آن کشور، به ویزای ترانزیت نیاز داشته باشید. ااین ویزا برای مسافرانی است که قصد اقامت طولانی در کشور واسط را ندارند و معمولاً فقط اجازه توقف در فرودگاه یا منطقه ترانزیت را دارند. برخی ویزاهای ترانزیت اجازه خروج از فرودگاه را نمی‌دهند، اما برخی دیگر برای توقف چند روزه (مثلاً ۴۸ تا ۹۶ ساعت) معتبرند. برای دریافت ویزای ترانزیت، معمولاً ارائه پاسپورت معتبر، بلیط سفر به مقصد نهایی و در صورت لزوم، ویزای کشور مقصد ضروری است.

ویزای ترانزیت معمولاً مدت اعتبار محدودی دارد و بسته به قوانین کشور مقصد، ممکن است مسافران را به محدوده فرودگاه محدود کند یا به آن‌ها اجازه خروج موقت از فرودگاه را بدهد. برخی ویزاهای ترانزیت (مثلاً ویزای ترانزیت امارات یا ترکیه) اجازه خروج از فرودگاه را برای مدت کوتاه می‌دهند. این نوع ویزا به‌ویژه برای مسافرانی که بلیط چارتر با پروازهای غیرمستقیم تهیه کرده‌اند، صادر می‌شود و قوانین آن بسته به کشور واسط و ملیت مسافر متفاوت است.

ویزای کاری (Work Visa)

اگر قصد دارید در یک کشور خارجی مشغول به کار شوید، ویزای کاری مجوز قانونی شما برای اشتغال و اقامت در آن کشور خواهد بود. این نوع ویزا معمولاً برای افرادی صادر می‌شود که از سوی یک کارفرما در کشور مقصد پیشنهاد شغلی دریافت کرده‌اند و مایل به کار در آنجا هستند. معمولاً ویزای کاری جزو ویزاهای مهاجرتی محسوب می‌شود و اعتبار آن در هر کشور بین یک تا سه سال متغیر است. برای دریافت این ویزا، متقاضی باید مدارکی از جمله پاسپورت معتبر، عکس پرسنلی، قرارداد کاری، مدرک اقامت، بلیط رفت و برگشت، اثبات تمکن مالی و مدارک تحصیلی و حرفه‌ای خود را ارائه دهد. برخلاف برخی انواع ویزا، معمولاً امکان درخواست آنلاین برای ویزای کاری وجود ندارد و افراد باید از طریق سفارت کشور مقصد اقدام کنند.

انواع ویزای کاری

شامل ویزای مبتنی بر پیشنهاد شغلی، ویزای تعطیلات کاری (که به افراد اجازه کار موقت در حین سفر را می‌دهد) و ویزای راه‌اندازی کسب‌وکار است. در برخی کشورها، کارآفرینان با ارائه یک طرح تجاری قانع‌کننده می‌توانند ویزای کاری دریافت کنند که به آن ویزای سرمایه‌گذاری نیز گفته می‌شود. محدودیت سنی ویزای کاری بسته به کشور مقصد متفاوت است و در بسیاری از کشورها بازه سنی خاصی برای اعطای این ویزا وجود ندارد. باتوجه‌به پیچیدگی‌های قانونی و شرایط متغیر کشورها، مشاوره با وکلای متخصص مهاجرت می‌تواند مسیر دریافت این ویزا را هموارتر کند.

ویزای تحصیلی (Student Visa)

با ویزای تحصیلی می‌توانید در موسسات آموزشی معتبر کشور مقصد تحصیل کنید. این ویزا معمولاً برای افرادی صادر می‌شود که قصد دارند در مقاطع مختلف تحصیلی، از جمله کارشناسی، کارشناسی ارشد، دکترا یا حتی دوره‌های زبان و آموزش‌های حرفه‌ای، ادامه تحصیل دهند. ویزای تحصیلی یک ویزای غیر مهاجرتی است که به دارنده آن اجازه می‌دهد تنها در مدت زمان معین در کشور مقصد بماند و تحصیل کند. اما در برخی موارد می‌تواند مسیر اقامت دائم را نیز فراهم کند.

برای دریافت ویزای تحصیلی، باید مدارکی همچون پاسپورت معتبر، عکس پرسنلی، نامه پذیرش از مؤسسه آموزشی، مدرک اقامت، اثبات تمکن مالی، مدارک زبان (مانند آیلتس یا تافل) و مدارک تحصیلی قبلی خود را ارائه دهید. همچنین، باید ثابت کنید که قادر به تأمین هزینه‌های زندگی و تحصیل خود در طول مدت اقامت خواهید بود یا موسسه مورد نظر شما را بورسیه کرده است. ویزای تحصیلی شامل انواع مختلفی است که بسته به مقطع و هدف آموزشی متقاضی صادر می‌شود:

• ویزای دانش‌آموزی: برای تحصیل در مدارس و دوره‌های پیش‌دانشگاهی
• ویزای دانشجویی: برای ورود به مقطع لیسانس و تحصیلات تکمیلی
• ویزای پژوهشی (پست دکترا): برای انجام تحقیقات در مؤسسات علمی

ویزای سرمایه گذاری

ویزای سرمایه‌گذاری به افرادی اعطا می‌شود که توانایی مالی لازم برای سرمایه‌گذاری در کشور مقصد را دارند. این ویزا فرصتی را فراهم می‌کند تا متقاضیان بتوانند اقامت یا حتی شهروندی آن کشور را دریافت کنند. البته در برخی کشورها، سرمایه‌گذاری منجر به اقامت نمی‌شود. همچنین، دریافت شهروندی با سرمایه‌گذاری فقط در بعضی کشورها مانند پرتغال یا ترکیه امکان‌پذیر است.

هدف از ارائه این ویزا، جذب سرمایه خارجی، تقویت اقتصاد، ایجاد اشتغال و حمایت از طرح‌های استارت‌آپی و کارآفرینی است. برای دریافت ویزای سرمایه‌گذاری، فرد باید مبلغ مشخصی را در کشور مقصد سرمایه‌گذاری کند که می‌تواند شامل خرید ملک، سهام دولتی، اوراق بهادار یا سایر روش‌های مشابه باشد. در برخی کشورها، سرمایه‌گذار ملزم به رعایت شرایط خاصی مانند راه‌اندازی کسب‌وکار، استخدام نیروی کار محلی یا دستیابی به حداقل گردش مالی مشخص است. این نوع ویزا که معمولاً با نام ویزای طلایی یا Golden Visa شناخته می‌شود، یکی از محبوب‌ترین روش‌ها برای اخذ اقامت از طریق سرمایه‌گذاری به شمار می‌آید.

ویزای پزشکی (Medical Visa)

ویزای پزشکی برای افرادی صادر می‌شود که قصد دارند به‌منظور تشخیص، درمان یا گذراندن دوره‌های درمانی به کشور دیگری سفر کنند. برخی کشورها به دلیل سطح بالای خدمات درمانی خود، این نوع ویزا را ایجاد کرده‌اند تا روند ورود بیماران بین‌المللی را تسهیل کنند. این ویزا معمولاً برای مدت مشخصی صادر می‌شود و به بیمار اجازه می‌دهد تا در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی کشور مقصد تحت درمان قرار گیرد. دارنده این ویزا باید مدارکی از جمله گواهی پزشکی از یک موسسه معتبر، اثبات تمکن مالی برای تامین هزینه‌های درمان و اقامت و مدارک مرتبط با برنامه درمانی خود ارائه دهد.

کشورهایی که خدمات پزشکی تخصصی دارند، معمولاً ویزای پزشکی را برای بیماران صادر می‌کنند تا روند درمانی آن‌ها تحت کنترل باشد و از سوی دیگر، امکان نظارت بر گردشگرانی که به دنبال خدمات بهداشتی هستند، فراهم شود. برخی کشورها مانند هند حتی ویزای الکترونیکی پزشکی (eVisa) ارائه می‌کنند تا این روند سریع‌تر و آسان‌تر انجام شود.

ویزای همسر  (Spouse Visa)

اگر شما و همسرتان در دو کشور مختلف زندگی می‌کنید و می‌خواهید به یکدیگر بپیوندید، ویزای همسر به شما این امکان را می‌دهد که در کنار هم زندگی کنید. این ویزا برای افرادی است که قصد دارند به همسر خود که در یک کشور خارجی زندگی و کار می‌کند، ملحق شوند. بسیاری از کشورها این نوع ویزا را برای حفظ بنیان خانواده و حمایت از افرادی که به‌صورت قانونی در آن کشور اقامت دارند، ارائه می‌دهند. برای درخواست ویزای همسر، معمولاً ارائه پاسپورت معتبر، عکس پاسپورتی، سند ازدواج و اثبات تمکن مالی از سوی همسر برای تأمین هزینه‌های زندگی ضروری است. شرایط و مدت اعتبار این ویزا بسته به قوانین کشور مقصد متفاوت است. ویزای همسر معمولاً به همسران افرادی که ویزای کاری یا اقامت دائم دارند، اجازه زندگی در کشور مقصد را می‌دهد و در برخی موارد، امکان کار یا تحصیل را نیز برای متقاضی فراهم می‌کند.

ویزای بازنشستگی (Retirement visa)

ویزای بازنشستگی به افراد بازنشسته این امکان را می‌دهد که دوران بازنشستگی خود را در یک کشور خارجی سپری کنند. برای دریافت این ویزا، متقاضی باید به سن بازنشستگی رسیده باشد که در برخی کشورها ۵۵ سال و در برخی دیگر ۶۵ سال در نظر گرفته می‌شود. اگرچه بسیاری از کشورها سن مشخصی برای ویزای بازنشستگی ندارند و به درآمد ثابت و تمکن مالی بیشتر از سن توجه می‌کنند. همچنین، فرد باید توانایی مالی خود را از طریق منابعی مانند حقوق بازنشستگی، سود سهام یا اجاره ملک اثبات کند. این ویزا برخلاف ویزای توریستی، امکان اقامت طولانی‌مدت (معمولاً یک تا پنج سال با قابلیت تمدید) را فراهم می‌کند.

برخی کشورها به دارندگان این ویزا اجازه کار تمام‌وقت یا پاره‌وقت را می‌دهند، درحالی‌که برخی دیگر فقط بر اساس درآمد ثابت متقاضی آن را صادر می‌کنند که مشروط به عدم اشتغال است. شرایط رایج دریافت ویزای بازنشستگی شامل ارائه مدرک اقامت، اثبات درآمد پایدار، عدم سوءپیشینه و تمکن مالی کافی برای زندگی در کشور مقصد است. مدت زمان پردازش درخواست نیز بسته به قوانین کشور مقصد متفاوت بوده و ممکن است چندین ماه طول بکشد.

ویزای شینگن (Schengen visa)

ویزای شینگن مجوزی برای سفر به ۲۶ کشور اروپایی عضو این پیمان است که امکان اقامت کوتاه‌مدت تا ۹۰ روز را بدون نیاز به ویزای جداگانه برای هر کشور فراهم می‌کند. این ویزا برای اهداف گردشگری، تجاری و ترانزیت صادر می‌شود و اتباع برخی کشورها، از جمله ایران، برای ورود به این منطقه ملزم به دریافت آن هستند. کشورهای عضو این پیمان شامل فرانسه، آلمان، ایتالیا، اسپانیا، هلند و ۲۱ کشور دیگر هستند که طبق توافق‌نامه، مرزهای داخلی خود را برای عبور و مرور شهروندان اروپایی بدون کنترل مرزی باز گذاشته‌اند. برای دریافت این ویزا ارائه پاسپورت معتبر، مدارک مالی، بیمه مسافرتی و مدارک مرتبط با هدف سفر الزامی است. ویزای شینگن به سه نوع A، B و C تقسیم می‌شود که بسته به هدف و مدت سفر متفاوت است.

• ویزای شینگن نوع A: برای ترانزیت فرودگاهی صادر می‌شود و فقط امکان تغییر پرواز در یک فرودگاه حوزه شینگن را می‌دهد. خروج از فرودگاه مجاز نیست.
• ویزای شینگن نوع B: این ویزا به‌عنوان ویزای ترانزیتی صادر می‌شود و امکان عبور از خاک شینگن با خودرو یا قطار را تا ۵ روز فراهم می‌کند.
• ویزای شینگن نوع C: برای اقامت کوتاه‌مدت صادر می‌شود و اهدافی مانند گردشگری، رویدادهای فرهنگی و ورزشی و دیدار با اقوام را پوشش می‌دهد.

 انواع ویزا بر اساس نوع صدور

ویزاها بر اساس نحوه صدور در دو دسته کلی قرار می‌گیرند. برخی از ویزاها به‌صورت فیزیکی و با الصاق برچسب روی پاسپورت صادر می‌شوند، در حالی که برخی دیگر به‌صورت الکترونیکی و بدون نیاز به الصاق فیزیکی ارائه می‌گردند.در ادامه، دو مدل رایج صدور ویزا معرفی شده است:

ویزای لیبل دار (Sticker Visa یا Label Visa)

ویزای لیبل دار به‌صورت برچسب کاغذی در صفحات پاسپورت چسبانده می‌شود. این نوع ویزا معمولاً پس از درخواست و تایید از طریق سفارت یا کنسولگری کشور مقصد صادر می‌شود. ویزای لیبل دار شامل اطلاعات مربوط به ویزا و شرایط سفر است. برخلاف ویزای الکترونیکی که از طریق سامانه‌های آنلاین شناسایی می‌شود، در ویزای لیبل دار، اطلاعات و تایید ویزا به‌صورت فیزیکی در پاسپورت درج می‌گردد. شماره درج‌شده روی لیبل ویزا، که ممکن است ۹ رقمی یا تعداد متفاوتی از ارقام باشد، به عنوان شماره ویزا (Visa Number) شناخته می‌شود و برای شناسایی ویزا مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ویزای الکترونیکی (eVisa)

ویزای الکترونیکی یک نوع ویزاست که از طریق سیستم‌های آنلاین صادر می‌شود و به متقاضیان امکان می‌دهد بدون مراجعه حضوری درخواست خود را ثبت کنند. این نوع ویزا معمولاً برای اهداف گردشگری و تجاری صادر می‌شود و فرایند آن سریع و راحت است. برای دریافت ویزای الکترونیکی، مسافر باید فرم درخواست آنلاین را تکمیل کرده و هزینه مربوطه را پرداخت کند. پس از تأیید، ویزا معمولاً به‌صورت PDF از طریق ایمیل ارسال می‌شود. هیچ برچسب یا مهر فیزیکی در پاسپورت فرد درج نمی‌شود. ویزای الکترونیکی به شماره گذرنامه فرد متصل است و هنگام ورود، اطلاعات ویزا از طریق سامانه‌های مهاجرتی بررسی می‌شود.

انواع ویزا از نظر تعداد دفعات ورود

ویزاها از نظر تعداد دفعات ورود به کشور مقصد به ۳ دسته کلی طبقه‌بندی می‌شوند. برخی از آن‌ها فقط یک‌بار اجازه ورود را به مسافر می‌دهند، در حالی که برخی دیگر امکان ورود و خروج چند باره را فراهم می‌کنند. در ادامه، انواع ویزا بر اساس تعداد دفعات ورود معرفی شده‌اند:

ویزای سینگل (Single Visa یا Single Entry Visa)

ویزای یک‌بار ورود مجوزی است که به دارنده آن اجازه می‌دهد تنها یک‌مرتبه و برای مدت مشخصی وارد کشور مقصد شود. پس از خروج از کشور، این ویزا دیگر معتبر نخواهد بود، حتی اگر مدت اعتبار آن همچنان باقی مانده باشد. این نوع ویزا معمولاً برای سفرهای کوتاه‌مدت مانند گردشگری، مأموریت‌های کاری یا شرکت در رویدادهای بین‌المللی صادر می‌شود.

ویزای دوبار ورود ( یا Double Entry VisaDouble Visa)

این ویزا به دارنده آن اجازه می‌دهد در مدت اعتبار ویزا دو بار به کشور مقصد وارد و از آن خارج شود. این ویزا برای مسافرانی که نیاز به خروج موقت از کشور و بازگشت بدون درخواست مجدد دارند، مناسب است. ویزای دوبار ورود معمولاً برای سفرهای کاری، گردشگری و در برخی موارد برای دیدار با خانواده یا دوستان صادر می‌شود.

ویزای مولتی (Multiple Entries Visa یا Multiple Entry Visa)

ویزای مولتی یا ویزای چندبار ورود این امکان را به دارنده آن می‌دهد که تا پایان اعتبار ویزا، چندین بار وارد کشور مقصد شده و از آن خارج شود. برخی کشورها ممکن است محدودیت‌هایی در مدت اقامت هر بار ورود اعمال کنند. برخی کشورها برای هر ورود محدودیت زمانی مشخصی مثلاً حداکثر ۹۰ روز در هر ۱۸۰ روز دارند. مسافران می‌توانند از این نوع ویزا برای ورود چندباره به یک کشور خاص جهت شرکت در کنفرانس‌ها، انجام امور تجاری یا سفرهای تفریحی استفاده کنند. این ویزا معمولاً مختص یک کشور است، تنها مواردی مثل ویزای شینگن یا ویزای چندبار ورود اتحادیه آسه‌آن اجازه ورود به چند کشور وجود دارد. به‌عنوان‌مثال، ویزای توریستی یا کاری می‌تواند به‌صورت مولتی صادر شود. هزینه دریافت این ویزا معمولاً بیشتر از ویزای یک‌بار ورود است و بسته به قوانین کشور مقصد متفاوت خواهد بود.

سخن پایانی

ویزا یا روادید، مجوزی است که برای ورود، اقامت یا خروج از یک کشور صادر می‌شود و بسته به هدف سفر و قوانین مهاجرتی کشور مقصد، انواع مختلفی دارد. از ویزای توریستی و تجاری گرفته تا ویزاهای کاری، تحصیلی، پزشکی و سرمایه‌گذاری، هرکدام شرایط و الزامات خاص خود را دارند. این مجوزها به‌طورکلی به دو دسته ویزای یکبار ورود و چند بار ورود تقسیم می‌شوند و ممکن است به‌صورت مهر شده، برچسبی یا الکترونیکی صادر شوند. به همین دلیل، شناخت انواع ویزا و آگاهی از فرآیند و مدارک مورد نیاز برای دریافت آن، نقش بسیار مهمی در برنامه‌ریزی سفرهای بین‌المللی دارد. امیدواریم این مقاله توانسته باشد شما را در درک بهتر ویزا و روند دریافت آن یاری کند و به شما کمک کند تا سفرهای خود را با اطمینان بیشتری برنامه‌ریزی نمایید.

سوالات متداول

۱- تفاوت ویزا و پاسپورت چیست؟

پاسپورت یک مدرک شناسایی رسمی است که توسط دولت هر کشور برای شهروندانش صادر می‌شود و به آن‌ها امکان سفر به خارج از کشور را می‌دهد. در مقابل، ویزا یک مجوز رسمی است که از سوی کشور مقصد صادر می‌شود و به فرد اجازه ورود، اقامت یا کار در آن کشور را برای مدت معینی می‌دهد. برای دریافت ویزا، معمولاً ارائه پاسپورت معتبر ضروری است.

۲- منظور از ویزا چیست؟

منظور از ویزا، مجوزی رسمی و مشروط است که به افراد اجازه ورود و اقامت در یک کشور خارجی را برای مدت معینی می‌دهد. این مجوز بسته به سیاست‌های هر کشور و روابط بین‌المللی ممکن است برای برخی ملیت‌ها الزامی باشد و برای برخی دیگر نیاز نباشد. به زبان ساده، ویزا چیه؟ همان مجوزی که برای سفر به کشورهای اروپایی مانند فرانسه نیاز داریم، اما برای سفر به کشورهایی مثل ترکیه نیازی به آن نداریم.

۳- روادید چیست؟

روادید همان ویزا است که معمولاً به‌صورت مهر یا برچسب در پاسپورت درج می‌شود.