ساختمان امپایر استیت نیویورک

یکی از بایدهای سفر به نیویورک بازدید از ساختمان امپایر استیت است تا حدی که برخی حتی معتقداند اگر در طول سفر خود از این برج بازدید نکنید تمام هزینه بلیط هواپیما و رنج سفرتان همگی بیهوده و پوچ است! آسمان خراشی که در قلب نیویورک برای معماران و مهندسان جهان دلفریبی می کند و نه تنها جزو یکی از نمادهای نیویورک است بلکه جزو برترین سوژه های عکاسی در دنیا است.
آسمان خراش های فراوانی امروزه در دنیا وجود دارند اما فقط یکی از آن ها تا به حال با بزرگ ترین گوریل دنیا پنجه در پنجه گذاشته و سر از فیلم ها و بازی های کامپیوتری در آورده است. حتی آن هایی که فیلم کینگ کونگ را ندیده باشند هم باز بلندترین آسمان خراش دنیا را می شناسند. برجی ۱۰۲ طبقه که در دل شلوغ ترین منطقه نیویورک افتتاح شد و با معماری خاصش همه نگاه ها را به خود معطوف کرده و در دوران ساخت خود در دل نیویورک حریف می طلبید!

معرفی ساختمان امپایر استیت نیویورک

بدون شک یکی از شناخته شده ترین و مطرح ترین سازه های دنیا ساختمان امپایر استیت نیویورک است که در دهه ۳۰ میلادی در این شهر ساخته شد. آسمان خراشی با بیش از ۱۰۰ طبقه که در قلب منهتن نیویورک قرار گرفته و تا چندین سال پس از ساختش عنوان بلندترین آسمان خراش جهان را به دوش می کشید. این برج به اندازه ای برای آمریکایی ها اهمیت داشت که دولت وقت آمریکا در سال ۱۹۸۶ آن را جزو میراث فرهنگی و تاریخی این کشور معرفی کرد. البته اگر سفری به نیویورک داشته و این برج را از نزدیک ببینید احتمالا به ارزش و اهمیت آن پی خواهید برد.

تاریخچه ساخت ساختمان امپایر استیت نیویورک

قبل از ایجاد ساختمان امپایر استیت هتلی به نام والدورف آستوریا در خیابان پنجم نیویورک وجود داشت که زمینش در سال ۱۹۲۸ به شرکت مهندسی Bethlehem Engineering Corporation به قیمت حدودی ۲۰ دلار فروخته شد. در عرض چند سال ساختمان هتل تخریب و به جای آن یکی از جاه طلبانه ترین ساختمان های دنیا، ساختمان امپابر استیت نیویورک، افتتاح شد. در سال ۱۹۲۹ جان جیکوب (مدیر اجرایی سابق جنرال موتورز) به همراه کولمن دو پونت، پییر اس. دو پونت، لوئیس جی کافمن و الیس ارل شرکتی امپایر استیت را به مدیریت آلفرد ای. اسمیت (فرماندار سابق نیویورک) ایجاد کردند. در هفدهم مارس ۱۹۳۰ عملیات ساخت امپایر استیت با ساخت اسکلت فلزی ساختمان به طور رسمی در قلب خیابان پنجم نیویورک آغاز شد و قرار بود اولین ساختمان بیش از ۱۰۰ طبقه دنیا باشد. با راهنمایی های معماران شرکت معماری شریو، لامی و هارمون و شرکت های سازنده برادران استاریت و اکین قرار شد تا روند ساخت ساختمان به گونه ای باشد که در هر هفته حدود چهار طبقه تکمیل شود. طبق این برنامه ساختمان امپایر استیت در روند ساخت خود نیز رکورد شگفت انگیزی را زد و در طی ۱ سال و ۴۵ روز ساخت ساختمان ۱۰۲ طبقه امپایر استیت به پایان رسید و در یکم ماه می رئیس جمهور وقت در واشنگتن دی سی دکمه افتتاح را زده و چراغ های آسمان خراش امپایر استیت روشن شده و ساختمان به طور رسمی افتتاح شد.
امپایر استیت به عنوان بلندترین ساختمان جهان خیلی زود مقصدی برای گردشگرانی شد که از نقاط مختلف دنیا به نیویورک سفر کرده بودند. به ویژه اینکه بازدید کنندگان می توانستند با پرداخت ۱۰ سنت از طریق تلسکوپ بالای برج نقاط مختلف شهر نیویورک را مشاهده کنند. شاید برایتان جالب باشد از این طریق امپایر استیت توانست در سال ۱۹۳۲ در طی ۶ ماه حدود ۳۰۰۰ دلار نیکل و دایم جمع کند. این برج هنوز هم جاذبه تماشایی برای گردشگرانی است که با خرید بلیط هواپیما خارجی به نیویورک سفر کرده اند.
در دوم مارس سال ۱۹۳۳ فیلم کینگ کونگ ساخته شده و ساختمان امپایر استیت را در قاب اصلی یکی از معروف ترین فیلم های دنیای سینما قرار داد.
در سال ۱۹۴۶ زمانی که ۱۵ سال پس از افتتاح امپایر استیت گذشته بود،‌ این آسمان خراش مرکز فعالیت چندین سازمان و شرکت بزرگ با ۱۵۰۰۰ کارمند شد. در طی این سال ها امپایر استیت نه تنها جزو شناخته شده ترین بناها بود بلکه جزو سودآورترین ساختمان های جهان و یکی از محبوب ترین سازه های معماری به شمار می رفت. چند سال بعد در سال ۱۹۵۰ برای اینکه ایستگاه های بیشتری امکان فعالیت در امپایر استیت را داشته باشند،‌ آنتن ۶۰ تنی به طول ۲۲۲ فوت در بالای برج نصب و ارتفاع مخروط آن را به ۱۴۷۲ فوت رساند.
در سال ۱۹۵۵ انجمن مهندسین عمران آمریکا، ساختمان امپایر استیت را به عنوان یکی از ۷ دستاورد بزرگ مهندسی در تاریخ امریکا اعلام و آن را هم رده کانال پاناما و سد هوور قرار داد. سال بعد در ۱۹۵۶ چهار چراغ بزرگ به عنوان نمادی از آزادی و استقبال از بازدیدکنندگان در پای برج نصب شد. این چراغ ها به چراغ های آزادی شناخته می شوند.

معماری ساختمان امپایر استیت نیویورک

طراحی امپایر استیت به سبک آرت دکو که در سال های ۱۹۲۰ تا ۱۹۳۹ رواج داشته انجام شده و نمونه عالی ای از این نوع طراحی است. آرت دکو جریان هنری خلاقانه ای بود که از سبک های مختلفی مانند مدرنسیم، نئوکلاسیک، کوبیسم و سایر سبک ها الهام می گرفت. این سبک از طراحی برای اولین بار خودش را در شهر پاریس در مسابقه ای مرتبط با طراحی و معماری نشان داد و از آن جا راه خودش را به طرح های معماران آمریکایی پیدا کرد و در دوره ای به محبوبیت خاصی هم رسید و تاثیر فراوانی در مد، طراحی و هنر گذاشت. این سبک مصالح مدرنی مانند شیشه و فولاد را در کنار عناصر سنتی معماری استفاده کرده و در نهایت این دو را به صورت سبکی واحد در معرض نمایش می گذارد.
آرت دکو عنوان کلی سبکی است که امپایر استیت به شیوه آن ساخته شده و اگر بخواهیم دقیق تر سبک معماری این آسمان خراش را بگوییم باید آن را نوعی از آرت دکو معرفی کرد که آرت مدرن یا استریم لاین مدرن نامیده می شود. آرت مدرن به جای تزئینات بنا بیشتر بر خود ساختمان به عنوان نمادی از پیشرفت و ترقی تاکید دارد. سازه هایی که در سبک آرت مدرن ساخته می شوند معمولا نمای بیرونی ساده تری دارند تا چشم بیننده بتواند به عنوان سرعت پیشرفت صنعتی صرفا بر شکل ساختمان تمرکز کند. دیگر شاخصه آرت مدرن تاکید و تکیه آن بر عناصر عمودی و ارتفاع بنا است.
اصلی ترین مسئله برای امپایر استیت همین ارتفاع بنا بود. این برج در دوره ای ساخته می شد که کشورها و سرمایه گذاران با یکدیگر بر سر بلندترین برج رقابت می کردند و ساختمان کرایسلر در این دوره اصلی ترین رقیب امپایر استیت به شمار می رفت. این رقابت تا حدی بود که ارتفاع برج های در حال ساخت تا آخرین لحظه مخفی باقی می ماند و رقبا بر اساس توانایی های خود و حدس و گمان هایشان از منبع سرمایه گذاری رقیب و توانایی شرکت معمار در اجرای پروژه، ارتفاع برج خود را افزایش می دادند. به همین دلیل ارتفاع برج که در ابتدا ۸۰ طبقه در نظر گرفته شده بود با افزایش طبقات کرایسلر (ساختمان رقیب)، به ۸۵ طبقه افزایش یافت اما کرایسلر به طور مداوم طبقات خود را افزایش می داد و احتمال داده می شد در لحظات پایانی اتمام برج با اضافه کردن آنتن ارتفاع این برج بیشتر هم شود به همین دلیل برای جلوگیری از این سورپرایز و از دست دادن عنوان بلندترین برج، گروه معماری و ساخت امپایر استیت تصمیم گرفتند برجی با بیش از ۹۰ طبقه بسازند. جاه طلبی راسکوب در تصرف عنوان بلندترین برج جهان به اندازه ای زیاد بود که علاوه بر طرح اصلی برج، بخشی به عنوان کلاه برای برج طراحی کرد که علاوه بر افزایش ارتفاع برج ایستگاهی برای کشتی های هوایی هم در آن ایجاد شده بود!
بعد از ثبت طراحی و در نظر گرفتن طبقات،‌ اولین قدم رسمی برای ساخت امپایر استیت با به حراج گذاشتن وسیله های هتل در خیابان پنجم نیویورک آغاز شد و پس از فروش وسیله های هتل،‌ عملیات تخریب آن آغاز شد تا فضا برای ساخت بلندترین برج جهان آماده شود و در نهایت در هفدهم مارس سال ۱۹۳۰ اسکلت اولیه امپایر استیت با ۲۱۰ ستون فولادی ساخته شد که فوندانسیونی ۱۷ متری از آن ها پشتیبانی می کرد. ۱۲ عدد از این ستون های فولادی چهارچوب اصلی برج را با ارتفاعی به اندازه کل برج ایجاد می کردند و مابقی قطعات به اندازه های حدود ۶ تا ۸ طبقه از برج ساخته شدند و هر بار فاصله ای حدودا ۳۰ طبقه ای را طی می کردند. البته این قطعات به صورت پیش ساخته و مطابق با استانداردها و محاسباتی مانند حداکثر تحمل فشار آماده شدند. ساخت این اسکلت فلزی به سرعت و با فعالیت بدون توقف کارگرانی به پایان رسید که در گروه های چهار نفره و به طور منظم فعالیت داشتند.
پس از به اتمام و ساخت اسکلت فلزی،‌ اسمیت سنگ بنای ساختمان را نصب کرد. درون این سنگ بنا جعبه ای به یادگار گذاشته شد که در آن نسخه ای از نیویورک تایمز، مجموعه ای از پول های رایج کشور، تاریخچه ای از ساخت پروژه و عکس هایی از مسئولان، طراحان و تمامی افرادی که به نحوی در این پروژه دست داشتند گذاشته شد. روزانه چندین کامیون حدود ۱۶ هزار کاشی و مواد اولیه مورد نیاز ساخت را از مبداهای مختلفی به نیویورک سیتی منتقل می کردند. برای جا به جایی سریع مواد نیز خط آهنی ویژه ای راه اندازی شد که بازدهی اش بیشتر از تجهیزات سنتی انسانی بود. شاید برایتان جالب باشد بدانید که شرکت سازنده امپایر استیت در این جابه جایی های مواد و مصالح، توانست مکانیزمی را اجرا کند که نه تنها باعث بسته شدن خیابان های نیویورک نشد بلکه صرف نیروی زیاد کارگران را برای این جا به جایی ها از بین برد! آن ها مکانیزمی متشکل از خطوط ناودانی و قیف طراحی کردند که آجرها را به میزان مورد نیاز و در زمانی مناسب به کارگران می رساند.

ویژگی های ساختمان امپایر استیت نیویورک

بلندترین برج جهان در سال های ۱۹۳۱ تا ۱۹۷۰ با سبکی از معماری آرت دکو در خیابان پنجم نیویورک خودنمایی می کند شاید برایتان جالب باشد بدانید که در طرح اولیه ساخت، قرار بودن تنها ۵۰ طبقه از این بنا ساخته شود و بعد از چندین بار بازبینی این تعداد به ۸۶ طبقه رسید و اما این هم برای بلند ترین برج شدن کافی نبود و در نهایت ساخت ۱۰۲ طبقه برای برج تصویب شد. بخش اصلی ساختمان امپایر استیت ارتفاعی ۳۸۰ متری دارد و اگر ارتفاع بخش بالایی و آنتن آن را هم حساب کنیم ارتفاعش به ۴۴۳.۲ متر می رسد که با همین ارتفاع امروزه پنجمین برج مرتفع آمریکا و بیست و هشتمین برج مرتفع جهان به شمار می رود.
سبک معماری امپایر استیت آرت دکو است اما نمای کلی ساختمان در نگاه اول شبیه مدادی است که ایستاده قرار داده شده است. شاید این ایده از همان جلسه اول معماران و مدیر امپایر استیت به ذهن طراحان رسیده، زمانی که راسکوب در ملاقاتش با شرکت معماری مدادی را روی میز گذاشت و پرسید ساختمان را تا چه ارتفاعی می توان ساخت که سقوط نکرده و دچار مشکل نشود؟ پاسخ شرکت معماری به این سوال، طرحی هرمی بر اساس دو برج مرتفعی بود که یکی از آن ها قبلا توسط همین شرکت( شرو، لمب و هرمون) ساخته شده بود. ساختمان رینولدز در کارولینای شمالی و برج کارو در سینسیناتی دو برج الهام بخش در طراحی امپایر استیت بودند و از آن ها به عنوان اجداد این آسمان خراش یاد می شود تا جایی که در جشن ۵۰ سالگی رینولدز مدیر امپایر استیت کارت تبریک تولدی با عنوان"" تولدت مبارک پدر"" برای این ساختمان فرستاد.
یکی از ویژگی های جالب امپایر استیت آسانسورهایی است که در ابتدا نصب شدند. آسانسورها در برج های بلند عادی مشکلات خاص خود را داشتند چه برسد در آسمان خراشی مانند امپایر استیت که قرار بود روزانه هزاران نفر از آن بازدید کنند. با این حجم از بازدید کننده، انتظار برای آسانسور اصلی ترین مانع برج بود به همین دلیل مهندسان مجموعه از چندین آسانسور( حدود ۷ عدد) را در نظر گرفتند که هر یک از آن ها بخشی از طبقات این برج را پوشش می دادند به این صورت که آسانسور بخش اول تا طبقه هفتم می رفت و آسانسورهای بخش دوم از طبقه هفتم تا هجدهم را پوشش می دادند و این روند تا طبقات بالایی ادامه داشت. با این روش احتمال معطلی بازدید کنندگان برای استفاده از آسانسور کم می شد. در این بین سرعت آسانسورها نیز باید در نظر گرفته می شد حداکثر سرعت مجاز آسانسورها برای ساختمان ۲۰۰ متر در دقیقه بود در صورتی که شرکت آسانسور اوتیس آسانسورهایی با سرعت ۳۶۵ متر در دقیقه را در نظر داشتند. مهندسان امپایر نمی توانستد اجازه دهند که چینی مسئله ای سد راهشان شود به همین دلیل آسانسورهای سریع شرکت اوتیس را تهیه کرده و سرعت آن ها را تا ۲۰۰ متر در دقیقه کاهش دادند چون امیدوار بودند در آینده قوانین تعبیه آسانسورها تغییر کرده و بتوانند از قابلیت های اصلی این آسانسورهای سریع استفاده کنند. جالب است که این امید مهندسان خیلی طول نکشید و درست یک ماه بعد از اتمام امپایر استیت،‌ قوانین ساختمانی تغییر و مجوزی برای آسانسورهایی با سرعت ۳۶۵ متر بر دقیقه صادر شد. شرکت اوتیس از زمان ساخت اسکلت فلزی ساختمان همراه امپایر استیت بود و با ایجاد آسانسورهای باربری موقت تا حدودی کار کارگران را آسان تر کرد. امنیت آسانسورها دیگر مسئله حائز اهمیت برای امپایر استیت بود و به همین دلیل از همان دوران تمامی امکانات مورد نیاز برای بالا بردن امنیت ساختمان و آسانسورها فراهم شد به طور مثال برای آسانسورها ۶ تا ۸ کابل حامل نصب شد و ضخامت این کابل ها به اندازه ای بود که حتی اگر فقط یکی از آن ها باقی می ماند باز آسانسور سقوط نکرده و اتاقک در جای خود نگه داشته می شد.

شرایط کاری کارگران امپایر استیت

یکی از جالب ترین و شگفت انگیزترین نکات درباره ساختمان امپایر استیت شرایط کاری کارگرانش بود. این کارگران قرار بود در ارتفاعی چند صد متری کار کنند بدون اینکه به تجهیزات ایمنی امروزی مجهز باشند! عقل سلیم می گوید این کار دیوانگی محض است و کسی حاضر به انجام چنین کاری نیست اما امپایر استیت توانست با پیشنهاد مبلغ دوبرابر حقوق روزانه کارگری،‌ تکنسین ها و کارگران مورد نیاز خود را استخدام کند. شجاعت این کارگران در ارتفاعات به اندازه ای بود که مردم آن ها را کارگرانی شجاع نامیدند که ترسی از ارتفاع ندارند. امروزه حتی با نگاه کردن به عکس های منتشر شده از کارگران در حال کار امپایر استیت می توان به شجاعت و مدیریت ترس آن ها پی برد. شجاعت این کارگران باعث شد آن ها تا سال ۱۹۱۶ در پروژه های مرتفع ساختمانی مختلف نیویورک استخدام شده و فعالیت کنند.

امکانات ساختمان امپایر استیت نیویورک

اصلی ترین کاربرد امپایر استیت برای تجارت و کار بوده است و طبیعی است که امکانات موجود در آن اکثرا شامل امکانات اداری و شرکتی باشد. طبقات اول تا هشتاد و پنجم این ساختمان به دفاتر اداری و شرکت ها اختصاص یافته و از آن جا که ساختمان در دوران رکود اقتصادی ساخته شده بود، بسیاری از این دفاتر خالی بودند تا حدی که امپایر استیت را تا مدتی امپتی (به معنای خالی) استیت می نامیدند. طبقات ۸۶ تا ۱۰۲ این ساختمان به سکوی بازدید اختصاص داده شده است که طبقه صد و دوم بلندترین سکوی بازدید آن است و سکوی بازدید طبقه هشتاد و ششم محبوب ترین آن (تا حدی که ممکن است حدود ۱ ساعت در صف این طبقه منتظر بمانید). این طبقه از طبقه ۱۰۲ فضای بیشتری دارد و بزرگ تر است اما محوطه دایره ای طبقه ۱۰۲ نمای واضحی از نیویورک را در اختیار بازدیدکنندگان قرار می دهد و طبعا می توانید عکس های بهتری هم از این سکو بگیرید. بعد از طبقه صد و دوم بخش آنتن ساختمان قرار دارد که توسط آنتن شبکه های رادیویی و تلویزیونی مختلف احاطه شده است. شاید برایتان جالب باشد بدانید که اولین آنتن نصب شده در این بخش متعلق به شبکه NBC بود که در سال ۱۹۵۲ نصب شد. به جز این موارد امپایر استیت امکانات دیگری برای برگزاری مراسمات مختلف از جشن های عروسی تا رویدادهای ملی نیز دارد. در برج امپایر استیت موزه ای قرار گرفته که در آن می توانید آخرین آسانسور قدیمی ای که در این ساختمان استفاده می شد را ببینید. شاید برایتان جالب باشد بدانید زیر ساختمان امپایر استیت تونل های بادی و رودخانه ای قرار دارد که هوا را در طبقات پایینی ساختمان تهویه می کنند.

حوادث اتفاق افتاده در ساختمان امپایر استیت نیویورک

امپایر استیت در طول سال ها شاهد حوادث و اتفاقات ناگواری بوده که اگر بخواهیم به طور کلی دسته بندی شان کنیم به ۲ دسته خودکشی ها و حوادث غیر منتظره تقسیم می شوند. امپایر استیت با اینکه به دلیل سبک معماری اش در جهان شناخته شده اما خود آمریکایی ها در کنار این معماری، آن را به تعداد حوادث ناگوارش هم می شناسند! بیش از ۳۰ خودکشی در طول تاریخ این آسمان خراش ثبت شده که اولین آن زمانی رخ داد که ساختمان هنوز در حال ساخت بود و یکی از کارگران از محلی که قرار بود آسانسور در آن نصب شود خود را پایین انداخت. مشهورترین و پر سر و صداترین خودکشی امپایر استیت اما در یکم ماه می سال ۱۹۴۷ اتفاق افتاد زمانی که دختری ۲۳ ساله خود را از طبقه هشتاد و ششم پایین انداخت. عمل خودکشی و زیبایی زن جوان از یک طرف و لباس های فاخر و سقوط او بر روی لیموزین از طرف دیگر باعث شد تا این خودکشی با عنوان زیباترین خودکشی امپایر استیت شناخته شود.
در میان خودکشی های اتفاق افتاده در امپایر استیت برخی از آن ها نیز با عنوان خودکشی های ناموفق شناخته می شوند. شاید بپرسید چگونه سقوط از طبقه ۸۶ یک آسمان خراش می تواند ناموفق باشد ولی خب چنین حوادثی نیز در امپایر استیت اتفاق افتاده اند. اولین خودکشی ناموفق متعلق به الویتا آدامز بود که در دوم دسامبر سال ۱۹۷۲ خود را از طبقه ۸۶ امپایر استیت پایین انداخت اما باد اجازه خودکشی را به او نداد! شدت باد در آن روز به اندازه بود که اجازه نداد الویتا بیش از یک طبقه سقوط کند و او را محکم به طبقه ۸۵ امپایر استیت پرت کرد که باعث شد آسیب ها و شکستگی های لگن یادگاری ای از خودکشی دوم دسامبرش باشند. دومین خودکشی ناموفق در بیست و پنجم آوریل ۲۰۱۳ توسط جوان ۳۳ ساله ای به نام ناتانیل سیمون اتفاق افتاد. در روز خودکشی ناتانیل باد چندان شدیدی نمی وزید اما طاقچه طبقه ۸۵ که کمی بیرون تر از ساختمان بود مانع خودکشی ناتاتیل شد.
علاوه بر خودکشی ها برخی حوادث و اتفاقات ناگوار دیگر نیز باعث افزایش آمار مرگ و میر این آسمان خراش پر ماجرا شدند. در بیست و سوم فوریه سال ۱۹۹۷، علی حسن ابوکمال، معلم ۶۹ ساله پاکستانی، در عرشه چشم انداز ساختمان تیراندازی کرد و یک نفر از بازدیدکنندگان را به کشتن داد و سپس با شلیک گلوله به سر خودش،‌ خودکشی کرد. دومین حادثه تیراندازی در ۲۴ آگوست سال ۲۰۱۲ اتفاق افتاد. زمانی که جفری جانسون، طراح لباس، همکار سابق خود را در بیرون ساختمان مورد هدف گلوله قرار داد و کشت. اما جانسون به همین بسنده نکرد و پس از اینکه هدفش روی زمین افتاد، به او نزدیک شده و چندین گلوله دیگر نیز به جسم بی جان او شلیک کرد. سپس وقتی می خواست فرار کند در خروجی ساختمان که در سمت خیابان پنجم نیویورک قرار داشت توسط پلیس بازداشت شد. پلیس برای دستگیری جانسون ۱۶ گلوله شلیک کرد که باعث مرگ جانسون و جراحت افرادی شد که در آن خیابان حضور داشتند البته طبق گزارش ها جراحت های عابرین چندان خطرناک نبود و باعث مرگشان نشد.
دیگر حادثه ناگوار امپایر استیت در ۲۸ جولای ۱۹۴۵ توسط خلبانی نظامی اتفاق افتاد. در این روز سرهنگ دوم ویلیام اسمیت یک بمب افکن بی- ۲۵ ارتش آمریکا را به ضلع شمالی طبقه هفتاد و نهم امپایر استیت کوبید. خلاصه گزارش این سقوط به این شرح است که صبح روز حادثه این خلبان برای سوار کردن افسر فرماندهی خود به سمت نیویورک می رفت که ناگهان در مسیر خود از فرودگاه لاگاردیا درخواست گزارش هواشناسی را می کند. لاگاردیا به دلایلی از او می خواهند که فرود بیاید اما اسمیت همچنان مجوز نظامی برای ادامه حرکت را دریافت کرد. آخرین صحبت های برج مراقبت لاگاردیا با این هواپیما نوعی هشدار و پیش بینی بود که در یک جمله خلاصه شد: ""از جایی که من نشسته ام نمی توان نوک برج امپایر استیت را دید."" بعد از این اسمیت برای دستیابی به وسعت دید بهتر ارتفاع خود را کم کرد که ناگهان خود را در میان آسمان خراش های منهتن پیدا کرد که دارد مستقیم به سمت ساختمان مرکزی نیویورک می رود اما خوشبختانه توانست با کمی چرخش از برخورد با این ساختمان و چند آسمان خراش دیگر فرار کند ولی در مواجه با امپایر استیت نتوانست این سرعت عمل را نشان دهد. خلبان تلاش کرد تا با کمی چرخش و بالا بردن هواپیمایش از برخورد دوری کند اما شانس با او یار نبود و برای انجام هرکاری دیگر دیر شده بود. برخورد بمب افکن در قلب امپایر استیت حفره ای به ارتفاع ۱۸ فوت و عرض ۲۰ فوت به جای گذاشت و انفجار مخزن سوخت آن باعث آتش سوزی و شعله ور شدن این آتش تا طبقه هفتاد و پنجم ساختمان شد که نتیجه اش فوت ۱۳ تن از افرادی بود که در امپایر استیت حضور داشتند.

هزینه و زمان پیشنهادی بازدید ازچه قدراست؟

اگر بلیط هواپیما نیویورک خریده و قصد بازدید از آسمان خراش امپایر استیت را دارید بد نیست بدانید که برای بازدید از این برج باید بلیط ورودی تهیه کنید تا بتوانید از عرشه منظره آن نیویورک را تماشا کنید. برای بازدید از این برج نیازی به صرف زمان زیادی نیست و می توانید حدود ۱ تا ۱ و نیم ساعت از زمان خود را به بازدید از این برج اختصاص دهید.

فصل مناسب برای بازدید از ساختمان امپایر استیت نیویورک چه زمانی است؟

صادقانه اگر بگوییم بهترین زمانی برای بازدید از این آسمان خراش وجود ندارد و فصل مناسب بازدید کاملا به خود شما بستگی دارد. البته اگر بتوانید صبح زود از خواب بیدار شوید می توانید از ساعت ۸ صبح به بازدید امپایر استیت بروید. در این زمان گردشگران زیادی در ساختمان نیست و می توانید با آسودگی خاطر از آن بازدید کنید. از ساعت ۱۱ به بعد کم کم تعداد گردشگران و بازدید کنندگان برج زیاد می شود. عصرها نیز برای چون آسمان رنگ خاصی به خود می گیرد،‌ می توانید از چشم انداز فوق العاده آسمان بهره ببرید. ترجیحا در فصول بارانی از این برج بازدید نکنید چون امکان دارد مه باعث کم شدن افق دیدتان شود و چشم انداز فوق العاده نیویورک را از دست بدهید.

چگونه به ساختمان امپایر استیت نیویورک برویم؟

ساختمان امپایر استیت در خیابان سی و چهارم و پنجم در قلب منهتن قرار گرفته است. گردشگرانی که می خواهند از عرشه منظره استفاده کنند می توانند از ورودی خیابان سی و چهارم و بیستم غربی در خیابان پنجم نیویورک استفاده کنند. پیشنهاد می شود با استفاده از وسیله های نقلیه عمومی به این برج بروید چون نزدیک ترین پارکینگ به امپایر استیت در خیابان سی و سوم مابین خیابان پنجم و برادوی قرار دارد. خطوط مختلف مترو از جاهای مختلف نیویورک روزانه به سمت امپایر استیت حرکت می کنند.

درنزدیکی ساختمان امپایر استیت نیویورک ازچه جاهای دیدنی دیگری می توان بازدید کرد؟

موزه شخصیت های مومی مادام توسادز: ۲.۱ کیلومتر
موزه اشیاء عجیب و باورنکردنی تایمز اسکوئر: ۲.۱ کیلومتر
نمایشگاه مینیاتوری گالیور گیت: ۲.۲ کیلومتر
پیاده گذر کانال گاردن: ۲.۵ کیلومتر
درخت کریسمس مرکز راکفلر: ۲.۵ کیلومتر
بنای یادبود هانس کریستین اندرسون: ۵ کیلومتر

چه هتل هایی درنزدیکی ساختمان امپایر استیت نیویورک برای اقامت وجود دارد؟

هتل کورت یارد بای ماریوت منهتن/ میدتاون وست: ۱.۷ کیلومتر
هتل هیلتون گاردن این نیویورک/ میدتاون پارک اونیو: ۲.۱ کیلومتر
هتل اینترکانتیننتال نیویورک تایمز اسکوئر: ۲.۶ کیلومتر
هتل کورت یارد بای ماریوت نیویورک منهتن/ سنترال پارک: ۲.۹ کیلومتر
هتل رادیسون نیویورک میدتاون- خیابان پنجم: ۳ کیلومتر
هتل لا کوینتا این اند سوییت بای ویندهام نیویورک سیتی سنتر پارک: ۴.۳ کیلومتر

چه رستوران ها وغذاخوری هایی نزدیک به ساختمان امپایر استیت نیویورک هستند؟

رستوران ایتالیایی اسکارپتا: ۲.۱ کیلومتر
رستوران آمریکایی جونیور: ۲.۲ کیلومتر
رستوران کاپیتال گریل: ۲.۵ کیلومتر
رستوران ایتالیایی کریسپین: ۳.۱ کیلومتر
رستوران اسمیت: ۳.۷ کیلومتر
رستوران دنیل: ۴.۱ کیلومتر