دیدنی‌ترین و عجیب‌ترین روستاهای ایران

در دنیایی که هر روز ابعاد عجیب و غریبی از خود را به نمایش میگذارد و رمز و رازهای جدیدی کشف می‌شوند، زندگی ساده و آرام در کتاب‌ها و داستان‌ها جای مانده است. حتی بکرترین و دست نخورده‌ترین روستاها هم از این قاعده مستثنی نیستند. برخلاف تصور همیشگی که سبک زندگی روستایی را خطی و ساده می‌پندارند و پیچیدگی را متعلق به همتایان شهرنشینشان می‌دانند. روستاهایی عجیب و غریب گاه با مردمانی عجیب و گاه با سبک زندگی متفاوتی وجود دارند که منحصر به یک سرزمین، قاره یا کشور نیستند و بی‌صدا در هر گوشه از سرزمینی در طول تاریخ پیش می‌روند.
وقتی گردشگری شما را برای دیدن عجایب دنیا تشنه می‌کند و تصور می‌کنید برای دیدن این عجایب و ماجراجویی باید فراتر از مرزها پا بگذارید، در لا به لای همین مرزهای کشورمان مردمانی عجیب در روستاهایی عجیب بدون اینکه حتی شناخته شوند، در حال زندگی هستند. برای اینکه این روستاها در لیست عجیب‌ترین‌های ایران جای بگیرند، حتما نباید مردمانی عجیب داشته باشند، گاه ساختار عجیب یک روستا آن را از روستاهای معمولی متمایز می‌کند.

روستای ماخونیک با مردمانی کوتاه قد

روستای ۳۰۰ ساله خراسان جنوبی در صدر این لیست قرار دارد چون به عنوان سرزمین لی لی پوت‌های ایران در دنیا شناخته شده است. در روستای ماخونیک همه چیز عجیب است و اگر می‌خواهید بدانید که چرا باید از این روستا بازدید کرد، در سایت سفرمارکت به طور مفصل به آن پرداخته شده است. این روستا که در مرز ایران و افغانستان واقع شده تا قبل از اینکه در دنیای گردشگری مطرح شود،‌ روستایی دور از دسترس بود و حتی قرن‌های متمادی از نظرها پنهان مانده بود. ساکنان روستای ماخونیک افرادی کوتاه قد هستند که در خانه‌هایی عجیب زندگی می‌کنند و به خاطر ساختار عجیب خانه‌هایش در لیست ۷ روستای شگفت‌انگیز جهان قرار گرفته است. در واقع خانه‌های روستای ماخونیک با ارتفاع کم و در دل هم ساخته شده‌اند و کف این خانه‌ها یک متر پایین‌تر از سطح زمین است. البته در این سال‌ها که پای گردشگران داخلی و خارجی به آن باز شده، رد پای مدرنیته را در گوشه کنار این روستای ساده پیدا خواهید کرد. این روستا بر اساس مستندات تاریخی به عنوان محل زندگی کوتوله‌ها شناخته شده است و گفته می‌شود بلندقدترین فرد این روستا کمتر از ۱۴۰ سانتی متر قد دارد!

روستای درکش، منطقه ای سرشار ازگیاهان دارویی و درمانی

خراسان شمالی نیز روستایی به نام درکش دارد که آن را به عنوان داروخانه طبیعی ایران می‌شناسند. این نگین سرسبز شرق مقصد مناسبی برای طبیعت‌گردان به حساب می‌آید و در هر فصلی از سال زیبایی منحصربفردی دارد. بهار و تابستان که از راه می‌رسند عطر گیاهان دارویی مثل آویشن، کاکوتی و اسطوخدوس در فضای دامنه‌ها و تپه‌های روستای درکش می‌پیچد و تا چشم کار می‌کند همه جا سبز است. خیلی زود به این پی خواهید برد که همه این زیبایی‌ها به موهبت رودخانه پرخروشی است که از دل این دره و از تمام این روستا می‌گذرد. در روستای درکش ۳۸۰ نوع گیاه دارویی می‌رویند که به گفته گیاه شناسان ۷۹ گونه آن بسیار نادر هستند. این منقطه ییلاقی علاوه بر گیاهان دارویی و شفابخشش دارای چشم‌اندازهای بکر و باغ‌ها و جنگل‌های زیبا و حتی جاذبه‌های تاریخی است. جنگل بلوط روستای درکش که زیستگاه گوزن قرمز است، از دیگر جاذبه‌های دیدنی این روستا به حساب می‌آيد. در کل توصیف زیبایی‌های روستای درکش خراسان و مناظر حیرت‌آور آن غیرممکن است و باید از نزدیک نظاره‌گر آن بود.

روستای ایستا، منطقه ای به دور از هرگونه تکنولوژی

روستای ایستا یا روستای توقف با اهالی ساده‌زیست خود به کنجکاوی بزرگی برای گردشگران به خصوص خانم‌ها تبدیل شده است. این روستا که سبک زندگی قاجاری را به دنیای مدرنیته امروز کشانده از سبک مدرن دوری می‌کند و بدون اینکه کاری به کار کسی داشته باشد و سبک زندگی خودش را تبلیغ کند، در سکوت و آرامش به حیات خود ادامه می‌دهد. درست مانند فیلم‌هایی که کسانی غیر از خودشان را Outsider یا اهل بیرون می‌دانند با مردمان کشورمان غریبه‌اند. در روستای ایستا هیچ ردی از مدرنیته پیدا نمی‌کنید، گاز، برق، آب، تلویزیون، موبایل و خودرو در گذران زندگی اهالی روستای ایستا هیچ سهمی ندارند و آن‌ها طبق فتوای مجتهد تبریزی از همان دوران قاجار تابحال به این شیوه زندگی می‌کنند و به عبارتی زمان در محل زندگی آن‌ها متوقف شده است. در سفر به شهر طالقان می‌توانید به بازدید این روستا بروید، آن‌ها با اهل بیرون ارتباط دارند ولی به هیچ وجه از زندگی امروزه تاثیرپذیری ندارند. عجیب‌تر اینکه اهالی روستا دارای شناسنامه نیستند و جزو آمار جمعیت ایران به حساب نمی‌آیند و حتی در فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی نیز شرکتی ندارند.

روستای میمند با خانه هایی در دل صخره

برخلاف تصور همگان تنها روستای صخره‌ای ایران، روستای کندوان تبریز نیست، بلکه کرمان نیز چنین روستای شگفت‌انگیزی دارد. روستایی با خانه‌های دست‌کند که شاید تنها در چند کشور دنیا نظیر آن را می‌توان یافت و در پس تاریخ ۲ هزار ساله آن، قصه تمدنی کهن به گوش می‌رسد. شاید روستای میمند در بین گردشگران آوازه‌ای نداشته باشد ولی در دهه اخیر به ثبت جهانی یونسکو رسیده و موفق به کسب جایزه جهانی ملینا مرکوری شده است. در سفر به کرمان، در دل کوه‌های شهر بابک آن خانه‌هایی صخره‌ای خواهید دید که از دور شگفت‌آور به نظر می‌رسند. به گفته کارشناسان این خانه‌ها در زمان اشکانیان و یا حتی هزاران سال قبل از آن‌ها ساخته شده‌اند. استحکام چندهزار ساله این خانه‌ها معماری شگفت‌انگیز آن دوران را ثابت می‌کند. این روستا ۴۰۶ خانه دارد که در ۵ ردیف یا طبقه روی هم کنده شده‌اند و دارای مسجد، حمام، مدرسه و آتشکده است. این روستا زمستان‌های سردی دارد و بهتر است در ماه‌های بهاری و تابستانی از آن دیدن کنید و در یکی از اقامتگاه‌های بومگردی این روستا شب را سپری کنید تا تجربه حیرت‌انگیزی از این سفر داشته باشید.

روستای زرگر با مردمانی اروپایی زبان

اگر تمایل دارید به روستای وایکینگ‌های ایران بروید، بلیط هواپیما خریده و به سمت روستای زرگر آن راهی شوید. چیزی که روستای زرگر را با دیگر روستاهای ایران متمایز ساخته، زبان مادری اهالی روستاست. اهالی این روستا که مردمانی قدبلند و چهارشانه هستند، به زبان رومانو که به زبان زرگری نیزی معروف است، صحبت می‌کنند و عجیب‌تر اینکه به لاتین می‌نویسند. روایت‌های متفاوتی درباره اصالت اهالی روستای زرگر نوشته شده است. به روایتی آن‌ها از طایفه‌ای خارجی هستند که از کشوری دیگر و از مرزهای شمالی وارد ایران شده‌اند. به روایتی دیگر، آن‌ها از اسرای جنگ ایران و روم هستند که مورد عفو پادشاه قرار گرفته و در این روستا ساکن شده‌اند. البته خود اهالی روستا خود را از کشور رومانی یا یونان و حتی ایتالیایی می‌دانند. به هر حال معلوم نیست اصالتا از کجا آمده‌اند اما دین آن‌ها اسلام و مذهبشان شیعه است. گذشته از این، در روستای زرگر زندگی ساده روستایی به روال عادی خود جریان دارد.

روستای چهاربرج، روستای نابینایان

در روستایی از توابع اسفراین خراسان شمالی نابینایان زیادی زندگی می‌کنند و تا ۲ دهه پیش علت نابینایی آن‌ها کشف نشده بود. برای همین همه روستای چهاربرج را به عنوان روستای نابینایان می‌شناختند. به اعتقاد برخی‌ها این روستا نفرین شده است چون نه تنها فرزندان آن‌ها بلکه بعضی از حیواناتی که در این روستا زندگی می‌کنند نابینا به دنیا می‌آیند. به گفته برخی از ساکنان این روستا، آب و خاک روستای چهاربرج آلوده است ولی در دهه اخیر با تلاش تیم‌های پزشکی این بیماری ژنتیکی کنترل و مهار شده و سال‌هاست که در این روستا کودکی نابینا متولد نمی‌شود اما هنوز علت نابینایی حیوانات کشف نشده است. گفتنی است که قبل از این کسی حاضر نبوده با اهالی روستای چهار برج وصلت کند یا محصولات دامی و کشاورزی آن‌ها را خریداری کند اما در سال‌های اخیر این مشکل برطرف شده و رفت و آمد به روستاهای اطراف و وصلت با آن‌ها راحت‌تر انجام می‌شود.

روستای صراخیه، ونیز ایران

بر روی بزرگ‌ترین تالاب ایران روستایی واقع شده که برای رفت و آمد در کوچه‌هایش باید قایق سواری کرد. قایق و بلم‌های چوبی باریک تنها وسیله حمل و نقل اهالی روستای صراخیه خوزستان هستند. این روستا که در میان تالاب شادگان قرار دارد، با بهره‌گیری از معماری بومی‌اش به شهرتی در عرصه گردشگری رسیده است. از وسط تالاب شادگان جاده‌ای عبور می‌کند که رفت و آمد قایق را غیرممکن ساخته است و چند تونل باریک از زیر جاده کشیده شده که تنها راه عبور از آن بلم‌ها یا همان قایق‌های باریک و کشیده است. این بلم‌ها روستایی‌ها را از آلودگی صوتی و هوا نجات داده‌اند و سکوت و آرامش عجیبی به روستا داده‌اند. از این گذشته، تالاب شادگان به علت تنوع زیستی حیرت‌انگیزش جزو تالاب‌های بین‌المللی به حساب می‌آید و زیستگاه ۱۷۴ گونه پرنده از قبیل گیلانشاه خالدار، عقاب تالابی خالدار، عقاب دریایی دم سفید، عروس غاز، پلیکان پا خاکستری و تعداد زیادی از پرندگان غیربومی است. تنهایی جایی از دنیا که زیستگاه اردک کرکری شناخته می‌شود، همین تالاب شادگان است. تماشای این پرنده‌ها و خانه‌هایی که از نی و چوب ساخته شده‌اند، سفر به این روستا را خاطره‌انگیز خواهند کرد.

روستای سیرچ، روستایی سرسیز در دل کویر

در دل کویر لوت و چند کیلومتر دورتر از گرم‌ترین نقطه زمین روستای خوش آب و هوایی واقع شده که به گفته برخی‌ها معجزه طبیعت است. تناقض زیبایی در شرایط اکونومی این منطقه که جذابیت آن را چند برابر کرده، گردشگران را از میان آتش کویر به تکه‌ای از بهشت می‌برد. روستای سیرچ از مناطق گردشگری بکر کرمان است و از گذشته‌های دور منطقه ییلاقی کرمان محسوب می‌شد. این روستا طبیعت چشم‌نوازی دارد و باغ‌های میوه، چشمه آبگرم و درخت سرو کهن سالش از جاذبه‌هایی است که می‌توان هنگام سفر به این روستا از آن‌ها دیدن کرد. گفته می‌شود که درخت سرو آن بیش از هزار سال سن دارد. میوه‌های آلبالو، گیلاس، انجیر و انگور این روستا از محصولات سردسیری مرغوب کشور به حساب می‌آیند ولی در سال‌های اخیر برخی از باغ‌های روستا به دلیل افزایش آب‌های جاری به باتلاق تبدیل شده‌اند.

هجیج، روستایی پلکانی در دل کوه

در تصاویر روستاهای پلکانی ساختار منظم و صمیمیتی به چشم می‌خورد که وسوسه حضور در آن‌جا را به دل هر گردشگری می‌اندازند. چنین روستاهایی از نزدیک زیباترند و تلفیق زیبایشان با طبیعت بکر آرامش‌بخش است. روستای هجیج پاوه که در دل کوه‌های کرمانشاه واقع شده راهش را از تاریخ به امروز باز کرده است و قدمتی دیرینه دارد. آثار و اشیا کشف شده در اطراف این روستا از نظر تاریخی ارزشمند هستند و به گونه‌ای تاریخش را بازتاب می‌کنند. مناظر خیره‌کننده روستای هجیج درست مانند یک قاب نقاشی زنده هستند و جاذبه‌هایی مثل رودخانه سیروان، مسجد مرکزی، حوض پیر و ارتفاعات شاهو از دیدنی‌های این روستا به حساب می‌آیند. برای رفتن به ارتفاعات شاهو در روستای هجیج دوربین خود را فراموش نکنید. مسجد مرکزی هجیج نیز نمونه کاملی از معماری کهن به شمار می‌رود و تزئینات زیبای آن هنر استادان و معماران آن زمانش را به نمایش گذاشته است.

روستای شهرآباد، روستای دوقلوها

روستای شهرآباد ابرکوه یزد روستای دیگری از کشورمان است که به روستای دوقلوها معروف است و به همین علت کنجکاوی هر کسی را برمی‌انگیزاند تا دوقلوهای همسان و غیرهمسان را کنار هم ببینند. این روستا با ۲۴۰ نفر جمعیت، خانه دوقلوهای زیادی است. دیدن چند دوقلو در کنار هم چندبار در زندگی یک شخص اتفاق می‌افتد؟ مگر اینکه به جشن و مراسمی مربوط به آن‌ها دعوت شده باشید. در این روستا ۴۰ نفر دوقلو هستند و بیش از نیمی از دانش‌آموزان مدرسه کوچکش دوقلو هستند. این موضوع می‌تواند ریشه در ازدواج فامیلی اهالی این روستا داشته باشد. علاوه بر این، شهر ابرکوه یزد دارای بناهای تاریخی مثل خانه صولت، یخچال ابرکوه و گنبد عالی است که در سفر به این شهر و بازدید از روستای شهرآبادش می‌توانید سری به این جاذبه‌های تاریخی بزنید.

روستای سرآقاسید، ماسوله‌ی غرب ایران

معماری پلکانی روستاها در دل طبیعت سرسبز از منظره‌های دلنشینی است که هر طبیعت‌گردی مشتاق دیدن آن است. روستای سر آقاسید که از روستاهای زیبای شهر کوهرنگ از توابع چهارمحال و بختیاری است، در دامنه کوه‌های زاگرس واقع شده و پنجره‌های خانه‌های این روستا به روی مناظر بکر این منطقه باز می‌شوند. جایی که در دل تکه‌ای از بهشت آشیانه کرده و زندگی مدرنیته نتوانسته چهره سنتی روستای سرآقاسید را دستکاری کند. قدمت روستای سرآقاسید به حدود ۶ قرن پیش برمی‌گردد و در سال‌های اخیر به ثبت ملی رسیده است. تماشای این روستا به هنگام شب و قدم زدن در کوچه‌های باریکش و هم‌صحبتی با اهالی خونگرم این روستا تجربه‌ای تکرارنشدنی برای شما خواهد بود. روستای سرآقاسید را ماسوله زاگرس می‌دانند و حتی گفته می‌شود این روستا از اولین پناهگاه‌های بشر است و انسان‌های دوره پارینه سنگی در اینجا سکونت داشته‌اند. در مسیر سفر به روستای سرآقا سید بد نیست به دیدن جاذبه‌های شهر کوهرنگ بروید و لذت این سفر را دوچندان کنید.