چهل درصد مردم ایران سفر نمی‌روند!
در ششمین دوره از سلسله نشست‌های «چشم‌انداز گردشگری در ایران» که از سوی مرکز گردشگری علمی ـ فرهنگی دانشجویان ایران وابسته به سازمان دانشجویان جهاددانشگاهی برگزار شد، شماری از صاحب‌نظران گردشگری به بررسی وضعیت گردشگری کشور در آستانه ورود به دوران پساکرونا پرداختند. در اینجا فرازهایی از این نشست را می‌خوانیم:نادر کریمیان سردشتی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری گفت: گردشگری ورودی قبل از کرونا به ۸ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر رسید که حدود ۹۳ درصد از آن را کشورهای همسایه از جمله عراق، افغانستان، ترکیه، پاکستان و کویت با چشم‌انداز گردشگری مذهبی و با ارزآوری ۶ تا ۷ میلیارد دلاری تشکیل داده است.
کریمیان درباره وضیعت گردشگری داخلی اظهار کرد: ۴۰ درصد مردم ایران عنایتی به مسائل گردشگری، سفر و سیاحت ندارند و ۶۰ درصد مابقی، بیشتر سفرهای بین‌شهری و خصوصی (خانوادگی) می‌روند. آمارها حاکی از آن است که ۳۰ درصد از کارکنان کشور هیچ‌وقت سفر نمی‌روند و ۷۰ درصد بقیه هم به ضرورت‌های مختلف، با خرید بلیط هواپیما و دیگر روش‌ها به سفر می‌روند که این آمارها قابل قیاس با کشورهای توسعه‌یافته نیست.
یکی از دلایل پیشرفت نکردن ایران در حوزه گردشگری، تک‌محصولی بودن آن است. ایران با وجود داشتن میراث غنی فرهنگی، طبیعی و جاذبه‌های گردشگری به دلیل تک‌محصولی شدن راه عقب‌گرد را در پیش گرفته است.
از آن‌جایی که گردشگری پنهان شهروندان به سمت و سوی طبیعت و گرایش به اقامت در روستاها و خانه‌های بوم‌گردی زیاد شده است، باید برنامه‌ریزی پایدار برای حفاظت از محیط زیست، حمایت از گردشگری کشاورزی، اهمیت به معماری اقلیمی روستاها و جلوگیری از تغییرات آن و بوم‌گردی افزایش یابد.
باید اعتراف و اذعان کرد که امروز هیچ کشوری بدون صنعت گردشگری نمی‌تواند رشد و توسعه پیدا کند و این شاخصه اصلی است، حتی کشورهایی که در این صنعت بسیار ضعیف عمل کرده‌اند با این صنعت می‌توانند گشایش اقتصادی، فرهنگی و سیاسی داشته باشند، بنابراین گردشگری جزو ضرورت‌های توسعه هر کشوری است که برای آن برنامه‌ریزی می‌کنند.
