جاهای دیدنی نپال

چهارده کوه مستقل با ارتفاعی بیش از ۸۰۰۰ متر در زمین وجود دارد که ۸ مورد از این تعداد در تصرف کشوری ۲۹ میلیون نفری واقع در شمال هندوستان است: نپال؛ فرمانروایی کوه‌های پوشیده از برف، نامی آشنا برای کوه‌نوردان است، سرزمینی کوهستانی که بر رشته‌کوه هیمالیا آرمیده و قله‌ اورست، بلندقامت‌ترین کوه جهان را در مشت خود گرفته است. مگر می‌شود به ندای اغواگر کوهستانی این منطقه پاسخی نداد و طبیعت اسرارآمیز و فرهنگ غنی و تاریخ چند هزار ساله‌ی این خطه‌ی کهن را نادیده گرفت؟ نپال برای جذب همگان، تک خالی در آستین دارد: برای عاشقان آثار باستانی، معابد و مقبره‌هایی چند هزار ساله؛ برای دوستداران طبیعت، مناظر بکر و متروکی که عزلت‌نشینی را به روشنگری معنوی منتهی می‌سازند؛ برای شیفتگان کوه‌نوردی و صخره‌نوردی، شمار قابل‌توجهی از فهرست ‌کوه‌های هشت هزار متری جهان‌ و برای دل‌بستگان فرهنگ و سیاست، فرهنگی متأثر از هندوهای هندوستان و تاریخی سرشار از جنگ‌های خشونت‌آمیزی برای خاتمه‌ی سلطنت ۲۴۰ ساله‌ی هندوها. اما در طول اقامتی چندروزه در نپال، از چه جاذبه‌های محبوبی باید بازدید کرد؟ در این مطلب برترین جاهای دیدنی نپال به شما معرفی خواهد شد تا چنانچه رهسپار این خطه‌ی دل‌انگیز شدید، فهرستی از برترین اماکن دیدنی این کشور پرگردشگر را در دست داشته باشید.

دریاچه فیوا؛ آینه‌ی خوش نقش و نگار طبیعت

به‌سان دریچه‌ی عریضی به‌سوی نمای سحرانگیز جهانی دیگر، دریاچه فیوا با بازتاب فریبنده‌ و افسونگر آب‌های شفاف و کریستالی خود در بخش جنوبی دره‌ی پوکارا و در دامنه‌ی تپه‌های دل‌فریب و سرسبزی که در آغوش پرصلابت کوه‌های بلند و افراشته‌ی ماچوپوچاره و آناپورنا آرمیده‌اند، لانه کرده و هر بیننده‌ای را مبهوت جلوه‌ی افسونگر خود ساخته است. این دریاچه‌ی زلال و زمردین از نظر وسعت نیز در جایگاه دومین دریاچه‌ی بزرگ نپال ایستاده و با طولی معادل ۵٫۲ کیلومتر و عرضی برابر با ۱٫۵ کیلومتر، بخش پهناوری از پوکارا را در برگرفته است. فیوا تقریباً در تمام فصول سال مملو از گردشگر است؛ منظره‌ی رؤیایی این دریاچه چنان زیباست که در هر زمانی از سال جلوه‌ی متفاوتی از طبیعت اغواگر هزار رنگ این منطقه را پیشکش دیدگان شیفتگان طبیعت می‌کند. طبیعت زمردین اطراف دریاچه و منظره‌ی قله‌های برفی ماچوپوچاره در پس‌زمینه‌ی آب‌های شفافی که توسط لشکر پرشماری از قایق‌هایی رنگارنگ محاصره شده است، مانند کارت پستالی تبلیغاتی برای ترغیب گردشگران به خرید بلیط هواپیما خارجی به مقصد نپال و بازدید از این منطقه‌ی دیدنی کفایت می‌کند. البته باید گفت که دریاچه فیوا در حقیقت مانند صدفی خوش طرح و نقش از مرواریدی ارزنده و گران‌سنگ حفاظت می‌کند: معبد تال باراهی (Tal Barahi Temple) که به معبد دریاچه نیز شهرت دارد، پرستشگاهی است تاریخی واقع در جزیره‌ی زیبایی در دل دریاچه‌ فیوا. این معبد هندو که برجسته‌ترین یادمان دینی پوکارا محسوب می‌شود، نماد تجلی آجیما (گروهی از خدایان زن زیارتگاه مردم نوار) بوده و پیشکش الهه‌ی واراهی شده است. برای دسترسی به این معبد باید از طریق‌ قایق‌هایی که در اطراف دریاچه فیوا قرار دارند، به سمت مرکز دریاچه حرکت کنید. بی‌گمان بازدید از دریاچه فیوا و معبد تال باراهی تجربه‌ی نابی است که سال‌های سال در ذهن و خاطر شما حکاکی خواهد گشت.

بودانات استوپا؛ تحصن‌گاه جویندگان رهایی مطلق

در فاصله ۱۱ کیلومتری حومه‌ی شرقی کاتماندو، معبد بودائی باشکوهی قرار گرفته که نامش در فهرست بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین مقبره‌‌های نمادین بودائی جهان و میراث فرهنگی یونسکو به ثبت رسیده است: بودانات استوپا (Boudhanath Stupa) با معماری جادوئی و نمای خوش خط و خال خود هر بیننده‌ای را دل‌باخته‌ی‌ شکوه و زیبایی بصری و شیدای آرامش محیط دل‌انگیز و فضای تسکین‌دهنده‌ی خود می‌سازد. اینجا تردید، تشویق و اضطراب محلی از اعراب ندارد و آرامش مطلقی برای رهایی از خویشتن فانی و دستیابی به احساساتی نظیر صلح، شادی عظیم و یکپارچگی با جهان در هوا جاری است. بودانات استوپا جزء کهن‌ترین و نمادین‌ترین سازه‌های معماری دینی بودائی محسوب می‌شود؛ در حقیقت قدمت این بنا به قرن چهاردهم میلادی و پس از حمله‌ی مغول‌ها بازمی‌گردد. در ساخت بودانات استوپا نیز همان شیوه‌ی سنتی معماری استوپای بودائی با مصالح و اجزائی که معنای استعاری تنگاتنگی با ۵ عنصر عالم هستی یعنی آب، آتش، فضا، خاک و هوا دارند، پیش گرفته شده است: گنبدی کروی پوشیده شده از گِل و سنگ با مناری مخروطی برفراز پایه‌ای مربعی شکل. هدف اصلی ساخت بودانات استوپا نیز همانند دیگر بناهای کهن معماری بودائی، پوشاندن آثار مقدس برجای مانده از بودا در قالب مقبره‌ی نمادینی است که مرزهای بی‌کرانگی آرامش مطلق ذهن را در قالب عینیت متجلی سازد. سکون، آرامش و حال و هوای ملکوتی غالب بر این مکان موجب شده است که برخی گردشگران برای تخلیه اضطراب و فشارهای روانی و آشنایی با فرهنگ غنی مردمان این منطقه، توقفی کوتاه را در بودانات استوپا داشته باشند.

میدان دربار؛ کانون فرهنگی و تاریخی کاتماندو

برای تماشای زندگی روزمره‌ی مردمان نپال و برقراری ارتباطی نزدیک و تنگاتنگ با فرهنگ و تاریخ چند هزار ساله این کشور دیدنی باید به دره‌ی کاتماندو، محل تلاقی تمدن‌های باستانی آسیا بروید. در این مکان بیش از ۱۳۰ بنای باستانی مشتمل بر زیارتگاه‌ها و معابد بودائیان و هندوها و ۷ بنای ثبت شده در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفته است. در میان سیاهه بلندبالایی از اماکن تاریخی این منطقه، نام یک جاذبه‌ی تاریخی زبانزد گردشگران است: میدان دربار کاتماندو (Durbar Square)، مکانی کهن که شاهد رویدادهای خطیر تاریخی فراوانی نظیر تاج‌گذاری پادشاه و آئین‌های مذهبی بوده و نقش مؤثری را در تاریخ این کشور ایفا کرده است. این میدان درست در مقابل کاخ سلطنتی کاتماندو (محل زندگی برخی شاهان و شاهزادگانی که تا قرن نوزدهم میلادی بر این شهر پادشاهی می‌کردند) قرار گرفته و توسط تندیس‌هایی کهن، آب‌نماهایی دل‌فریب و حوض‌هایی بسیار زیبا احاطه شده است. در حقیقت بازدید از میدان دربار، مجالی را برای گشت و گذار در کاخ سلطنتی کاتماندو فراهم می‌کند. این کاخ اکنون به موزه‌ای مجلل و دیدنی برای نمایش زرق و برق زندگی اشرافی پادشاهان نپال مبدل شده است. در اطراف میدان دربار، معابد تاریخی و پرشکوهی متعلق به قرن شانزدهم میلادی قرار دارند که به سبک معماری پاگودا و با ظرافتی کم‌نظیر طراحی شده‌اند. این معابد با تزئینات خیره‌کننده‌ی نمای ظاهری خود، مهارت ناب و تبحر مثال‌زدنی مردمان نیوار را در خلق سازه‌هایی شگرف و اعجاب‌انگیز به منصه ظهور گذاشته و ظرفیت بی‌حد و مرز هنر معماری هنرمندان این خطه را به تصویر کشیده‌اند. باوجوداینکه برخی از بناهای باستانی گران‌بهای این منطقه در اثر زلزله‌ی ویرانگری که در سال ۲۰۱۵ در کاتماندو به وقوع پیوست، نابود شدند، میدان دربار کماکان کانون فرهنگی، تاریخی و سیاسی کاتماندو محسوب می‌شود و قادر است شما را با انبوهی از دیدنی‌ها و دانستنی‌ها شگفت‌زده سازد.

پارک ملی چیتوان؛ پناهگاه آخرین بازماندگان کرگدن‌های هندی

تعداد انگشت‌شماری منطقه‌ی حفاظت شده و پارک ملی در نپال وجود دارد که چیتوان (Chitwan National Park) به اعتقاد بسیاری از گردشگران برترین و دیدنی‌ترین آن‌هاست. این پارک که در لغت به معنای قلب جنگل است، شما را به دل جنگلی سرسبز و پهناور با جانورانی کمیاب و گونه‌های گیاهی نادر خواهد برد. چیتوان که اولین پارک ملی نپال نیز محسوب می‌شود، در سال ۱۹۷۳ تأسیس گشت و در ۱۹۸۴ به فهرست میراث فرهنگی یونسکو افزوده شد. شاید بپرسید که تفاوت این پارک با دیگر پارک‌های ملی جهان در چیست؟ در پاسخ باید گفت که پارک ملی چیتوان پناهگاه شمار زیادی از جانوران در حال انقراض جهان است. حیواناتی از قبیل: کرگدن هندی، ببر بنگاه سلطنتی، تمساح پوزه باریک گنگی و دلفین رودخانه‌ای جنوب آسیا که تعداد اندکی از آن‌ها باقی مانده‌اند، تحت مراقبت‌های ویژه‌ی دامپزشکان در این پارک به زیست خود ادامه می‌دهند. بیش از ۶۰۰ گونه‌ی مختلف پرنده (دو سوم از گونه‌های در حال انقراض نپال) در نقاط مختلف پارک پراکنده شده‌اند و در سمفونی خوش‌آهنگی برای تلطیف فضای پارک و افزودن جلوه‌های گوش‌نواز صوتی به زیبایی‌های بصری مناظر رؤیایی چیتوان با یکدیگر هم‌سرایی می‌کنند. پرنده‌نگری و تماشای حیوانات مختلف مناطق نیمه‌حاره‌ای در تورهای وحش‌گردی هیجان‌انگیزی که با جیپ‌هایی روباز و قایق‌هایی مطمئن و همراهی تورلیدرهای مسلط و حرفه‌ای صورت می‌پذیرد، برخی از تفریحات جذابی است که این پارک به گردشگران و خریداران بلیط هواپیما لحظه آخری عرضه می‌کند.

بهوت کوشی؛ رودخانه‌ای وحشی و رام‌نشدنی

رودخانه‌ی خروشان بهوت کوشی سال‌هاست که با آب‌های تند و پرخروش خود معتادان آدرنالین و شیفتگان قایق‌سواری در رودخانه‌های ناآرام و متلاطم را دل‌بسته و سرگرم خود کرده است. بهوت کوشی (Bhote Koshi) بخش فوقانی جریان رودخانه سان کوسی (Sun Kosi) است که از تبت سرچشمه می‌گیرد و در شرق نپال با سرعتی رعب‌انگیز و دیوانه‌وار جریان میابد. در حقیقت جریان‌های این رودخانه چنان پرسرعت و هولناک است که صرفاً برای قایق‌سواران حرفه‌ای و ماجراجویان جسور و مخاطره‌طلبی که مد‌ت‌هاست در این ورزش به فعالیت مشغول و‌ به اصطلاح استخوان شکانده‌اند، مناسب است. البته باید گفت که رودخانه بهوت کوشی یگانه جاذبه‌ی گردشگری این منطقه نیست، در حقیقت انبوهی از بناهایی باستانی و دیدنی‌هایی ناشناخته در بخش شمال غربی کاتماندو واقع شده است. رودخانه بهوت کوشی برای عاشقان پرش بانجی نیز مکانی بسیار استثنائی و ویژه است، زیرا شانس پرش از بلندترین نقطه‌ی پرش آزاد در جهان را برای آن‌ها فراهم می‌کند.

پارک ملی ساگارماتا؛ دیدنی‌ترین ذخیره‌گاه زیست‌کره‌‌ی نپال

نپال کشوری است که همواره عاشقان طبیعت را به شگفتی وا می‌دارد و جلوه‌ی متفاوتی از زیبایی‌های وصف‌ناپذیر طبیعت خود را در فصول مختلف سال به معرض نمایش می‌گذارد. زیبایی طبیعت این مقصد دیدنی در بخش‌‌ شمال شرقی و در ۱۳۵ کیلومتری شهر تماشایی کاتماندو به اوج خود می‌رسد؛ جایی که قله‌هایی بلندقامت و دره‌هایی عمیق با یخچال‌هایی طبیعی و یخ رودها در هم می‌آمیزند و تضاد و تباینی خیره‌کننده را پیش چشمان گردشگران پدید می‌آورند. این منطقه که پارک ملی ساگاراماتا (Sagarmatha National Park) نام دارد، مکانی است دل‌فریب و خوش‌منظره با طبیعتی استثنائی و زیست‌کره‌ای عجیب و منحصربه‌فرد که صدها گونه‌ی جانوری و گیاهی را در خود جای داده است. علت اصلی تنوع بسیار زیاد گونه‌های گیاهی پارک ملی ساگارماتا، اختلاف ارتفاع زیاد میان مناطق مختلف پارک است (از ۲۸۴۵ متری تا ۸۸۴۸ متری از سطح دریا). بخش‌های کم‌ارتفاع پارک در اسارت گیاهانی نظیر سرو کوهی، توس، خرزه هندی و کاج زیبا و بامبو است و بخش‌های مرتفع نیز پوشیده از خزه‌ها، گلسنگ‌ها و زیر درختچه‌ها. گونه‌های جانوری زیادی نیز در این پارک زندگی می‌کنند: از پستاندارانی نظیر گورال، آهوی ختن و بز کوهی هیمالیایی گرفته تا حیوانات وحشی گوناگونی چون پلنگ برفی، گرگ و سیهگوش وشق در این پارک لانه دارند و به زیست خود در این منطقه ادامه می‌دهند. قطعاً شیفتگان پرنده‌نگری از سافاری در این پارک لذت خواهند برد، چراکه ساگارماتا پناهگاه برخی از کمیاب‌ترین پرندگان در حال انقراض جهان نظیر زاغ نوک زرد، زاغ نوک سرخ، قرقاول خونی، کبک برفی و کاکل‌پری هیمالیایی است. وسعت بسیار زیاد پارک ملی ساگاراماتا (حدود ۱۱۴۸ کیلومترمربع) امکان انجام تفریحات متنوعی از قبیل: پیاده‌گردی در دره‌ها و دامنه‌ی کوه‌های هیمالیا، چادر زنی در کنار دریاچه خوش‌منظره گیکو، کوه‌نوردی و صعود به قله‌ی تابوچه و تماشای منظره‌ی شگفت‌انگیزی از کوه اورست برفراز کالا پاتار یا همان صخره‌ی سیاه را برای شرکت‌کنندگان در تور مسافرتی این منطقه فراهم کرده است.

مسیر راهپیمایی آناپورنا؛ پلکانی به‌سوی بهشت

دستیابی به برخی مناظر دل‌فریب طبیعت، به ویژه چشم‌اندازهایی که در گذرگاه‌هایی صعب‌العبور پنهان شده‌اند، بسیار دشوار و نیازمند مهارت زیادی در طبیعت‌گردی و کوه‌نوردی است، اما دسترسی به برخی دیگر، به‌رغم قرار گرفتن در دل کو‌ه‌هایی بلندقامت، چندان دشوار نیست و با اندکی تلاش برای افراد عادی نیز امکان‌پذیر خواهد بود: کمپ کوهنوردی آناپورنا (Annapurna Base Camp) جزء دسته‌ی دوم محسوب می‌شود؛ ندایی اغواگر، وسوسه‌انگیز و مقاومت‌ناپذیر که طبیعت‌گردان را به آمفی‌تئاتری سترگ برای تماشای نمایش باشکوه قله‌های گرانیتی غول‌پیکر هیمالیا فرا می‌خواند. در اینجا هدف رسیدن نیست، بلکه لذت بردن از مسیری است که خود عطیتی گران‌بها و پاداشی حقیقی بشمار می‌رود. آغاز سفر از زمین‌های پست جنگل‌‌های انبوه درختان بامبو آغاز شده و پس از صعود به آبکند مودی خولا (Modi Khola Gorge) و گذر از رودخانه‌هایی یخی و دره‌هایی باریک میان قله‌های دو کوه هیونچولی و ماچوپوچاره (Hiunchuli & Machapuchare)، به پناهگاه و تماشاگاه باشکوه آناپورنا منتهی می‌شود. این منطقه مملو از چشم‌اندازهایی بکر و یگانه است؛ مناظری رؤیایی و نفس‌گیر که هر فردی را شیدای طبیعت دل‌فریب و افسونگر این نواحی می‌سازد و گوشه‌ای از شگفتی‌های آفرینش را در طول سفری دوازده روزه بر او آشکار می‌کند. قطعاً تماشای نمایش اعجاب‌انگیزی از صخره و سنگ، با هنرنمایی قله‌های غول‌آسای پوشیده از برفی که دل آسمان نیلگون هیمالیا را شکافته و به خُردی آدمی طعنه زده‌اند، هر بیننده‌ای را مجذوب و شیفته‌ی آناپورنا کرده و دل کندن و وداع از این منطقه را برای او دشوار می‌کند.
این پناهگاه تا سال ۱۹۵۶ از نظرها پنهان و مکانی بکر و دست‌نیافتنی برای دوستداران کوه‌نوردی بود، چراکه میان زنجیره‌ای از کوه‌هایی بلندقامت احاطه شده بود، اما بعدها شرایط دسترسی بدان فراهم گردید و راه صعود آن نیز نه فقط برای کوه‌نوردان، بلکه برای طبیعت‌گردان نیز مرتفع شد. بنابراین برای بازدید از آناپورنا و صعود به این تماشاگه شگفت‌انگیز به قوای جسمانی بسیار و آمادگی بدنی ورزشکاران نیازی نیست، کافی است انگیزه کافی برای ماجراجویی و تجربه‌ی سفری ۱۲ روزه به دل مکانی بیگانه و دورافتاده را داشته باشید تا خاطراتی مانا و لحظاتی فراموش‌نشدنی را در ذهن خود به ثبت برسانید.

بازار نامچه؛ آخرین منزلگاه رهسپاران قله‌ی اورست

گمشده در وسعت بی‌کران کوهستان باشکوه و قله‌های برفی کوه‌های سر به فلک کشیده هیمالیا، بازار نامچه (Namche Bazaar) واپسین سنگر تمدن در مقابل طبیعت شگفت‌آور و پیکارجوی اورست است؛ مکانی تاریخی با ده‌ها مغازه که هزاران سال‌ است مرکز خرید و فروش و مبادلات کالا بوده و اکنون به توقفگاهی برای تفریح، تناول، اقامت و خرید ملزومات صعود به بلندترین قله‌ی جهان، قله‌ی شگرف و پرابهت اورست تبدیل شده است. بازار نامچه در سرازیری کوهی طاقی‌شکل با منظره‌ی دل‌فریبی از دره‌ای سرسبز قرار گرفته و همانند گذرگاهی است که کوه‌نوردان را به‌سوی اورست بدرقه می‌کند.


این بازار در شمال شرقی نپال و در منطقه‌ای به نام خومبو واقع شده و در حقیقت دهکده‌ای است متشکل از هتل‌ها، رستوران‌ها، کافی‌شاپ‌ها، فروشگاه‌ها و مناطق مسکونی رنگارنگی که به ساکنان میهمان‌نواز رشته‌کوه‌های هیمالیا تعلق دارد؛ روستائیان خونگرم و اصیلی که به فرهنگ باستانی و غنی خود عشق می‌ورزند و صنایع‌دستی و فرآورده‌های لبنی خانگی خود را پیشکش گردشگران و خریداران بلیط هواپیما ارزان سفرمارکت به مقصد نپال می‌کنند. در فروشگاه‌های این بازار، انواع مختلفی از وسایل موردنیاز کوه‌نوردی و طبیعت‌گردی و صنایع‌دستی ارزشمند این منطقه عرضه می‌گردد. در نزدیکی دهکده نامچه نیز جاذبه‌های گردشگری گوناگونی از قبیل: صومعه نامچه، موزه فرهنگی شرپا، یادمان تنزینگ نورگای، پارک ملی ساگارماتا قرار گرفته است. در حقیقت مسیر دسترسی به بازار نامچه از دل پارک ملی ساگارماتا -که پیش‌تر درباره آن گفته شد- می‌گذرد. باید گفت که بازار نامچه برای اقامت چندروزه کوه‌نوردان امکانات رفاهی قابل‌قبولی دارد و قادر است ساعت‌ها گردشگران را سرگرم دیدنی‌های خود سازد. ازآنجایی‌که بازار نامچه در ارتفاع ۳۵۰۰ کیلومتری از سطح زمین قرار گرفته است، اقامت در این مکان فرصتی است برای خو گرفتن با آب و هوای منطقه کوهستانی اورست و کاهش احتمال ارتفاع‌زدگی حین صعود به قله‌ی اورست.