بوراکای (Boracay) جزیرهای کوچک و تفریحی در ۳۱۵ کیلومتری جنوب مانیل پایتخت
فیلیپین است. جزیره بوراکای و سواحل آن به سبب زیبایی و الهام بخش بودنش توسط موسسات و ناشران گردشگری متعددی تحسین شده است.
بوراکای به سبب سواحلی که با ماسههای سفیدرنگ پوشانده شده است، یکی از بهترین نقاط در اقیانوس آرام برای ریلکس کردن و استراحت است. همچنین بوراکای از مقاصد گردشگری برای زندگی و تفریحات شبانه است.
بوراکای در سال ۲۰۱۲ به عنوان بهترین جزیره گردشگری از سوی مجله سفر و گردشگری انتخاب شد. در سال ۲۰۱۸ ورود گردشگران به این جزیره به اندازهای زیاد شد که دولت فیلیپین به مدت ۶ ماه ورود گردشگر به آن را متوقف کرد تا بتواند زیرساختهای آن را بازسازی و آماده سازی کند.
این جزیره که تنها ۱۰ کیلومتر مربع مساحت دارد، جمعیتی ۲۸ هزار نفری را در خود جای داده است.
درباره خاستگاه نام بوراکی دیدگاههای متفاوتی وجود دارد. یکی از دیدگاهها میگوید نام بوراکی به معنای پنبه است که اشاره به ماسههای سفید آن دارد.
بوراکای تا پیش از دوران معاصر، یک جزیره کشاورزی و ماهیگری است که جمعیتی چند صد نفری در آن به کشاورزی، ماهیگیری و پرورش بز مشغول بودند.
آغاز صنعت گردشگری بوراکی از دهه ۱۹۷۰ میلادی آغاز شد. به تدریج گردشگران اروپایی به وسیله فیلمهایی که در این جزیره فیلمبرداری میشدند توجهشان به آن جلب شد و هر روز بیش از پیش به سوی این جزیره روان شدند.
بوراکای در بخشی از سال دارای باران و بادهای نسبتا شدید و بخشی دیگر از سال دارای هوای گرم و مرطوب و بارشهای کمتر است.
بوراکای با وجودی که یک جزیره کوچک است، اما دارای سواحلی است که هر ساله هزاران گردشگر را میزبانی میکند. آب و هوای مطبوع و آفتابی، آبهای زلال و تمیز و محیط استوایی فضایی را پدید آورده است که این جزیره را تبدیل به یک مقصد گردشگری مشهور کرده است.